Biz Zamyatin'in söylediği gibi "İnsanlığı tehdit eden iki katlı tehlikeye uyarı olarak yazıldı; makinaların ve devletin fazla olan büyük gücü." "Biz Tanrıdan ben ise şeytandan gelir." Bu ifade tek devlette kendi bilincine varmanın ne denli tehlikelini olduğuna işaret eder. Benin hiç bir öneminin olmadığı bireyin iradesinin darağacında sallandırıldığı, yaşamak için sadece bize ihtiyaç duyulduğu bir dünya yaratılmıştır. Özgürlüğün yok edildiği bir yaşamın idel yaşam olarak görüldüğü Tek devlette herkes birbirine benzerdir, bir makinenin parçaları gibi.Matematiksel-otoriter düzen içinde ben diye bir şey yoktur. İnsanların istediğini yapabildiği özgür olduğu dönemler ilkellik olarak tanımlanır ve bu bir cinayettir, akıldışı, bilime aykırıdır. Tek devletin sayılarının kendilik bilinci olmamalı ve devlete karşı hak talep etme gibi çılgın fikirlere kapılmamalıdırlar. Onların varoluşları devlet içindir ve sorumlulukları sağlıklı kalarak görevlerini yerine getirmektir. Özgürlük isteyen insanlar makinenin bozulmuş parçalarıdır ve kusursuz düzeni aksatmadan kolaylıkla tamir edilebilir. Duygudan insani degerlerden, birseyselliğe dair tüm unsurlardan arındırılmıştır. Mülkiyet hakkı, özel alan kavramı yoktur insanlar cam evlerde yaşıyor. Beslenmeleri, üremeleri, cinsel yaşamları, sosyal hayatları devlet tarafından belirleniyor. Insanlar bu düzenin en doğru yaşanabilir olduğu konusunda hemfikir. Toplumda farklı fikirlere yer yok bu tehlikeli, yok edilmesi gereken bir durum olarak algılanıp öğretiliyor. . Kitabın en dikkatimi çeken yeride bu yasananlar size zoraki yaptırılmıyor rızanıza dayalı. Iradeniz, kişiliğiniz öyle kontrol altına alınmış ki yaptıklarınızda seçiminiz olduğunu düşünüyorsunuz. Siz daha güvenli bir dünya için seve seve kendinizi feda ediyorsunuz. Bu düzenin devamlılığı için onların desteğinize ihtiyaçları var ve destek buldukları içinde değişim imkansızlaşıyor. "İnsanın kanı kızıl ve ateşli oldukça insanlık genç oldukça hep isyanlar hep devrimler olacak." . İyi- kötü, doğru-yanlış gibi zıtlıkların doluğu bir dünyada insan mutlu olamaz oyüzden mutluluğun matematik ve kusursuz düzende olduğuna inanılıyor. Insanlara seçme sanşı bırakmayan mutlak doğrular vardır. Mutluluk arayaşı anlasızlaştırılmıştır, mutluluk sorunun çözümüde hayal gücünden kurtulmaktır.Hayal gücünün devlet eliyle yok edilmesi herkesin aynı şekilde yaşamaya, düşünmeye yönlendirilmesi insanın geleceğini kurmasının engellenmesi, insanlıktan çıkarılmasıdır. Ben bilincinin unutturulması bir kimlik katli, insanlık kimliğinin yok edilmesidir. Böyle bir düzende ne gerçek mutluktan ne de gerçek bir insandan söz edebiliriz. Zamyatinin sisteme dair eleştirisi tek tip bir yaşantı içinde birey olma bilincinden yoksun sayıların kendileri için amaçları yoktur tek amaç devlet için çalışmaktır. Mutluluk arayan insanlar eğer kendi amaçları uğruna yaşamıyorsa mutlu olmaları beklenemez. . . İnsanlık kurtuluşu dışardan, toplulukların ilermelesinden, bilimin ilerlemesinden bekler. Zamyatin'in eleştirisi ilerlemenin herzaman kurtuluş değil bazen esaret getirebeleceği ve kurtuluşun biz olup tektipleşmekten çok ben olarak kalmakla mümkün olarabileceğidir. Daha iyi bir gelecek için özgürlük, irade, hayal gücü, birey olma, özgün-farklı olma durumlarına vurgu yapmıştır.

BizYevgeni İvanoviç Zamyatin · Ayrıntı Yayınları · 20189,2bin okunma

·

9 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Havva inanç