İnsan ruhunun derinliklerinden seslenen bir kişilik diyebilirim onun için, ama aslında tam anlamıyla mufassal bir toplumun ruhunun yansıması bu kitaptaki “gururunu ilah edinen” tipleme. Ben ona böyle demeyi tercih ediyorum çünkü bu özelliği bütün ilişkileriyle, öz benliğiyle yalnızlığa çekildiği tüm o anlarda buna rahatça şahit olabiliyor insan. Belki de onu “onun” bakış açısından görmeli… Ancak böylece anlayabiliriz bu “gururunu ilah edinen” megaloman kişiliği. Yalnızlığın nirvanasına ulaşmış bu ruhu kutlamak geliyor içimden her ne kadar her düşüncesine katılmasam da; katıldığım şey düşünebiliyor oluşu bu düşünmeyi kendine günah sayan topluluğun içerisinde. Hayatında bir kez olsun “kendi yeraltına” çekilmiş tüm ruhlara vazedilen bir serzeniştir bu Dostoyevski’nin –bence- başyapıtı… Çevresi sahte kalabalıklarla çevrili etten kemikten insanoğlunun, sadece etten kemikten bir makine olamayacağının da ispatı bir nevi. “Kendi yeraltına” çekilebilme cesaretini gösterebilen her ruha selam eder adeta bu şaheser…

Yeraltından NotlarFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2020128.9k okunma

··

17 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Burak