“(...) duygusal bağdan yoksun bir çok çocuk, çocukluklarını geride bırakmaya isteklidir. Bu çocuklar en iyi çözümün, hızlı bir şekilde büyümek ve kendilerine yetebilir hale gelmek olduğunu düşünür. Kendi yaşlarının ötesinde yetkin bir hale gelirken temelde yalnızlık yaşarlar. Genellikle prematüre olarak yetişkin niye geçerler, mümkün olduğunca hızlı bir şekilde işe başlarlar, cinsel yönden aktif olurlar, erkenden evlenirler ya da vatani görevlerini yerine getirirler. (…)Onlar yetişkin olmayı dört gözle beklerler çünkü yetişkinin özgürlük ve aidiyet imkanı sunduğunu inanırlar ne yazıkki evden ayrılmak için acele ettiklerinde yanlış bir kişiyle evlenebilir, sömürüye tolerans gösterebilir ve verdiğinden daha fazlasını isteyen bir işte çalışmaya devam edebilirler ilişkilerinde genellikle duygusal yalnızlığı razı olurlar çünkü eski ev hayatlarında olduğu gibi bu durum onlara normal gelir.”
Sayfa 30 - Sola UnitasKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.