“Bazen yeni bir hayata başlamamız için tüm şartlar olgunlaşıyordu ve istesek de istemesek de o hayatın içinde kendimizi buluyorduk.” “Bazı düşüşler de vardı ki, kalkmanın bir türlü mümkün olmadığını öğreniyorduk. Hayat bir tekerlekli sandalye kesiliyordu ve o sandalye sanki bizi üzerinde istemiyormuş gibi davranıyordu.” “Çocuklara en büyük kötülük değil midir çocukluklarını ellerinden almak. Onların işi oyun oynamak olsun, hayaller kurmak, çelik çomakta yapacakları hileyi düşünmek olsun en büyük kötülükleri…” “İnsan her şarkıdan, her filmden, her kitaptan kendisi kadar yontuyordu, kendi acısı kadar sindiriyordu, kendi acısını ifade edebilen kelimeleri yutuyordu bir tek.” “İnsan büyüyünce susarak ağlamayı öğreniyordu susarak ağlamayı öğreniyordu, ancak kimi zamanlar vardı ki tüm suskunluklar bir ağıt olup içinde kopuverince dışından sesler çıkarmaman, hıçkırmamam örneğin, mümkün olmuyordu.” “En güzel öykü, insana kalbinin sesini duyurabilendir.” “Yoruldum kalbim, insanların öfkelerinden ve çocukları insanlardan koruyamamaktan…” “Doğuran değildir ana doyurandır…” “Biz insanlar hep kim olduğumuzu arar dururuz ama kim olmadığımızı aklımıza getirmeyiz. İnsanların hayatında olabildiklerimizle anılır, olamayacaklarımızın bahsini bile geçirmeyiz. Oysa bazen önemli olan, olamadıklarımızdır.” #Ayşenuryıldız “Köşedeki eski dolabının tam kapanmayan kapağı yine aralık duruyordu. Uzun, beş katlı kitaplığına yaklaştım. Yatağının karşısında duruyordu. Her gece yatmadan evvel kitaplarını izlemeyi ve hikâyelerini hatırlayıp onlara uykuya dalmayı sevdiğini söylemişti.” (Ben de sabah ve akşam yataktan bakıp dururum kitaplarıma, beni öyle bir huzur sarıyor ki onları izlerken mest oluyorum. Hepsini okuyamamış olsam da onlarla yaşamak güzel. Bir arkadaşım demişti, bu kadar kitabı hemen okuyamayacaksın neden alıyorsun. Bende dedim ki; kitap sadece okumak için değil, yaşamak için de alınır…) (Bu yazarımızın 3. Kitabı güzel bir eserdi, keyifle okudum. Eserde en yakınlarından gelen ihanet… Canım dediklerinden gelen acılar… Karmakarışık hayatlar… Saplantılı sevgiler… Aile sırları… vardı. Kitabı okumaya başlarken ilk başlarda içine giremedim. Zaten bazı kitaplarda öyle oluyor adapte olamıyor insan. Sayfalar ilerledikçe, üç boyutlu resmin içine nasıl girersin ya o şekilde kitabın içine girip merak içinde devamını okudum. 3. Bölümde başı biraz karışık geldi anlayamadım tekrar okumak zorunda kaldım. Olaylar arası kopukluk oldu, Ekrem amcanın birden bire giriş yapması hikaye de aklımı karıştırdı. Dedim ilk bölümlerde konusu geçti de ben mi kaçırdım. Ayda neler yaşadıysa onla birlikte bende yaşadım ve üzüldüm… Çalınan hayatlar kötüydü… )

Dünyanın SenaristiAyşenur Yıldız · Uğur Tuna Yayınları · 201713 okunma

·

31 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nursemin Doğan