Başlangıçta biraz zorlandım içine dalmakta fakat yazarı tanımaya başladıkça iyice derinlere indim. Hele Keziban adını verdiği düşüncelerini karşısına alıp bir insan gibi muhatap aldığı bölümler çok hoşuma gitti. Yaşadığı dönemi anlamak için gayet yeterli bence, kendini eleştirmekten hiç çekinmeyen, doğruya doğru, eğriye eğri diyebilen biri. Biraz Fransız edebiyatı hayranı gibi algılanabilir ve kendi edebiyatımızın pek de çağdaşlarıyla boy ölçüşebilecek eserler üretemediğini varsayıyor. Düşüncelerini benimsemediğim bölümler oldu tabi ama zaten bunu kendi de "benim her dediğim doğru diye düşünmeyin" diyerek farklı düşünceleri destekliyor. Gayet akıcı bir eser diyorum ve okunmasını naçizane tavsiye ediyorum.
