İlk kez ortaokulda okuduğum "Eşref Saat" eseriyle şimdi daha farklı anlamlandırmalar ile yeniden buluştum. Farkına varmadan okuduğum çok şey olmuş o yıllarda, zaman geçtikçe satırlarda gizlenmiş sözcükleri görmek için bir daha ele almak gerekmiş anladım. Çocuk aklı ile anlaşılmayanlar bugün geldiğinde tecrübelerle birleşince bir şeyler ifade etti sanıyorum. Büyümeden, yaşamadan farkında olamıyoruz çoğu doğrunun. Belki şimdi bile kaçırdıklarım var ve başka bir gözle okunmak için başka bir anı bekliyor onlar da. Farklı zamanlarımın farklı çıkarışlarına sahip Şevket Rado eserine gelirsek bize sunulan yirmi yedi bölümlük bir radyo yayını derlemesi. Mutluluk, gülümseme, sağlık, başarı, gençlik, ihtiyarlık ve daha birçok günlük yaşamda kendine yer bulan kavram; örneklerle, yaşanmışlıklardan alıntılarla, tavsiyelerin önderliğinde bizlerle buluşturuluyor. Gülümsetiyor, hakkı var doğru dedirtiyor, bazen keşkelerin adeti bile sayılmaza ulaşıyor okurken. Keşke diyorum bazı şeylerin zamanı geçmeden ya da tam karar aşamasında beliriverip dinlenesi tecrübe cümlelerini söyleyiverseydi yazar; üzüntüler, pişmanlıklar yerini mutluluğa bırakabilir miydi verilen kararların birkaçında? O zaman sesleniyor bana: "Her şey geçer, her şey gider. Nehir alabildiğine akıp giderken bu gidişe dayanamayan taşları da beraber götürür, ama dayanabilenleri de yerinden sökemez; taşın üzerinden aşmaya veya yolunu çevirmeye mecbur kalır. Dünya kendi havasınca döner ama kuvvetli insanlar o havayı kendi taraflarına değiştirmeyi başarırlar." Ve şimdi ben diyorum: "Bugünün üzüntüleri yarının kederlerine hazırlıksa ve tüm üzüntüler de bize bir misafir niteliğindeyse insan mutsuzluklardan mutluluk çıkarmalı, hiçbir zaman kendinde bulunan neşeyi büsbütün kaybetmemeli; çünkü doğru olan bir şey var: 'Her şey geçer, her şey gider.' "

Eşref SaatŞevket Rado · Bilge Kültür Sanat · 20232,879 okunma

·

1 artı 1'leme

·

78 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.