Sabah esintisi,rüzgâr esiyordu
Ve kavak ağacı irkilip uyandı.
İrkildi derinden ve
Kavalı alıp dişlerinin üstüne koydu.
Uzak yüzyıllardan ve yüreğinin derinliklerinden nağmeler döktü.
Kavağın altındaki çeşme
Kavalın sesiyle beraber mırıldanmaya ve
Usul usul yaşlar dökmeye başladı.
Kamerin yüreğini hüzünleriyle
Paramparça edip yardı.
Bir bülbül uçtu yuvasından ve
Gidip gülün yamacına kondu.
Göğsünde emzirdi tomurcukları,
Onlarında gönlüne kor alevler saldı.
Damla damla düştü ve alevlendi.
Nokta nokta aktı ve tutuştu.
Son damlada şafak söktü
Kavalın sesi kesilince, çeşme esrikleşti.
Gül'ün endamı karşısında bülbül can verdi
Yeni bir hayat başladı, sabah esintisyle
Durulaştı şafak ve doğa yeniden hayat buldu.