Ey Çanakkale'nin lâ-yemût ve ebed-zinde şühedâsı!.. Mehtaplı gecelerde Arş-ı Rahmet'ten yattığınız topraklara süzülen nûrlar, size böyle bir neşîde-i tebcil ihdâ edemez. Şehâdetinize mev'ûd olan mükâfâtı Allah'ın yed-i ta'ahhüdünden bizzat tesellüm edeceğiniz zamanın hulûlüne kadar, ruhlarınız, bu behişt-i belâgât içinde hırâmân olsun:
*Şu
Sayfa 96
·
13 views
Bu mesele bana Akif hakkında araştırma yaparken kimdi hatırlamıyorum bir zatın bu konuda anlattığı bir meseli hatırlattı. Şöyle ki:
Kendisi ve Eşref Kuşçubaşı -alıntıda da bahsedildiği gibi- Necid çöllerinde bir istasyondalar. Ve bu sırada telgrafla her yere Çanakkale zaferi sonrası düşman askerlerinin Çanakkale’den çekildiği haberi yayılıyor. Eşref Kuşçubaşı “Mehmet Akif’in bunu duyunca hıçkırarak çocuk gibi ağladığını, ve hatta sonrasında Akif’in istasyonun arkasında bir yere geçip sabaha kadar onun hıçkırığından uyuyamadığını” aktarıyor. Böyle bir duyguda/düşüncede olmak çok farklı bir olgu gerçekten.
*Bu arada dipnot geçeyim, ismimde etkisi olan biridir Akif, şüheda kısmına da bir kalp koyuyorum o yüzden :)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.