Gönderi
Karanfil yerçekimli, ama yere düşmüyor. Hadi şiirle başlayalım o vakit;
Sen o karanfile eğilimlisin, alıp sana veriyorum işte
Sen de bir başkasına veriyorsun daha güzel
O başkası yok mu? Bir yanındakine veriyor
Derken karanfil elden ele..
Görüyorsun ya bir sevdayı büyütüyoruz seninle
Sana değiniyorum, sana ısınıyorum, bu o değil
Bak nasıl, beyaza keser gibisine yedi renk
Birleşiyoruz sessizce
.
Şiir insanı nahifleştirir. Evet naiflik demiyorum, nahiflik diyorum. Çünkü naiflik tecrübesi olmayan, acemi, toy manalarına gelirken nahif ince, hassas ve kibar demek. Öyleyse şiir okuyup nahifleşelim. Çünkü çokça buna ihtiyacımız var.
Şiir kitaplarında sıklıkla karşılaştığım problem, daha önce de söz etmiştim yazan kişi olmadığımız için yer yer anlayamamak ve mana verememek. Ancak bir şiir kitabını baştan sona okuduktan sonra içinde kendime “bak buna kesinlikle değerdi” diyecek en az 3 şiirle karşılaşıyorum. O mısraların üzerine “acaba bunu neden söyledi, şunu neden yazdı” sorularına cevap aramaya çalışmak benim için gerçek bir zevk. Hadi elden ele, karanfil yere düşmesin
·
3 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.