NUR Yok bile yokken O vardı; O bir nur... Ki mutlak saffet. Âdem, Allah'a yalvardı; O nur için beni affet! Adem'in alnında bir nur; Derken öbür Peygamberde Âyet ki çıplak okunur; Ne bir harf, ne zarf, ne perde. Geçti bilmem kaç nesilden, O nur, İlahi daire... İbrahim'den İsmail'den, Vesaire vesaire... O nur, o nur,, elde sancak; Aktarılır, nebi nebi. Bir beklenen var ki, ancak, Bunun ezelden sahibi... Nur sırdır, ışık üstü sır; Vurduğu eşya gölgesiz. Onsuz insan kör ve sağır; Ülkeler onsuz ülkesiz. Son peygamber, son peygamber! İlk olunca son geldi. Nur,. Fezayı tutan çember, Ondan gelip O'na geldi. Üstadın kaleminden Peygamberimizin (S.A.V.) hayatı şiir tadında işlenmiş. Çöpe İnen Nur okunduktan sonra Esselam' ın okunması tavsiye ve isabetli bir karar olur.

EsselamNecip Fazıl Kısakürek · Büyük Doğu Yayınları · 1999889 okunma

·

13 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mehmet Beyşehirli