Herkesin bir derdi vardır. Bazıları geçer, bazıları geçmez. Bazıları anlatılır bazıları anlatılmaz. Bazen anlatmak istersin ama dinleyecek birini bulamazsın. Bilirsin muhabbettir ihtiyacın ama iki lafın belini kıracak bir dost bile yoktur yanında.
Ne çok şey anlatıyor aslında insan muhabbet edecek insan arıyor, derdini anlatacak , seni anlayacak ama sonra onu bulamayınca yazmaya çalışıyor kendince..
Sonra karşına seni anlayan bir insan çıkartıyor aynı dili konustugun , aynı şeye yürek bağlandığın.. sözcükler kelimeler ağzından değil yüreğinden dökülüyor o yaralara şifa oluyorsun yürek bağlıyorsun belkide umut oluyorsun .
Sonra o insan göçüp gidiyor senden nereye gittiğini bilmeden , günlerce, haftalarca belkide aylarca bir arayışın içinde onu bulma çabasıyla ona ulaşmaya çalışıyorsun, bir arayış içerisindeyken sen kendini kaybediyorsun.. sonra yavaş yavaş izleri siliniyor unutmak istemiyorsun ama kokusu gelmiyor artık sana , yüzünü hatırlamıyorsun ama ondan vazgeçmiyorsun da ...
Ve bir gün ansızın gelen bir not : " eksik kaldım Seyyah ..."
Sana her şeyi tekrardan hatırlatıyor belkide yanlış arayışlar da olduğunu, belkide artık gitme vakti geldiğinin...
Yâr, demlendik bir kere hasretinle,
artık gelsen de eyvallah gelmesen de...
