" Yâ Rab, bu nasıl âlem-i lebrîz-i garâib!
Serhadd-i ezel bed-i hudûd-i melekûtun,
Penhâ-yı ebed gâye-i sahn-ı ceberûtun.
Hükmün ki tahakküm edemez seyrine bir şey;
Bir anda bu pâyansız olan cevvi eder tayy.
Bir an, diyerek eylemişim bilmeyerek, bak!
Takyîd zamanla seni ey Fâtır-ı Mutlak!
Bâkîyi beşer her ne kadar etse de tenzîh.
Fâniyyeti îcâbı, eder kendine teşbîh!
Itlâka nasıl yol bulabilsin ki tefekkür?
Eşhâbı görür eyler iken rûhu tasavvur! "
Sayfa 44
··
13 views
Ya Rab, bu nasıl garip şeylerle dolu bir alemdir?
Ruh ve melekler aleminin sınırları Ezel sınırında başlamakta,
Kudret sahnesinin nihayetleri de Ebed'in genişliklerinde kaybolmakta.
Hükmünün yürüyüşü üstünde hiçbir şey etkili olamaz.
Ve buyruğunla bu sınırsız gök boşluğu bir anda yok olur.
"Bir an" diyerek ne yapmışım bilmeyerek bak;
Seni zamanla sınırlamışım ey Mutlak Yaratıcı!
İnsanoğlu Allah'ı ne kadar eksik ve kusurdan uzak tutsa da,
Faniliği gereği yine kendine benzer düşünür.
Ruhu tasavvur ederken cesetler gören fikir
Bunları birbirinden ayırt etmeyi nasıl başarır!
....
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.