Necid Çöllerinden Medine'ye manzumesinin sonlarında, bunlardan birinin, bir Sudanlı'nın Mescid-i Nebevî'de secdedeyken son nefesini nasıl verdiğini anlatmıştır:
Sükun içinde bir an geçti, sonra bir kısa "âh"!
Ne gördüm, oh! Serilmiş zemine Sudanlı...
Başında ağlıyarak bir zavallı Seylânlı,
Öpüp öpüp kapıyor elleriyle gözlerini...
Bitince hârice nakliyle gasli, tekfini,
Bâki'a gitti şehîdin vücûd-ı fânîsi;
Harem'de kaldı fakat ruh-i cavidânîsi.
Sayfa 145Kitabı okudu
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.