Yazarın ikinci öykü kitabı bildiğim kadarıyla. İlk kitabını okurken beğendiğim hoş göndermeler, tarihe gitmeler, kafası karışık haller gibi çılgın tutumlar olması dolayısıyla beğenmiştim. Bu kitapta ise bazı öykülerin kafası baya baya karışık. Ancak bir kaç tanesi baya iyi. Bulmanız gereken şeyi öykü içinde buluyorsunuz. Hatırladığım kadarıyla ilk Kitabın devamı niteliğinde, aynı kurgu bağlamında öyküler de var. Bu bir risk olmasına rağmen denge'yi tutturmuş gibi görünüyor.
En beğendiğim öykü isimleri:
Hepimizden korkuyorum.
Devri daim
Yeşil yol
