Geniş çerçeveden baktığımız zaman işgal altındaki ülkemiz ve batı hayranı İstanbul sosyetesi üzerine yazılmış bir roman. Karakterler yozlaşmış, ahlak yoksunu, erkekler kadın peşinde , kadınlar sadece giyim kuşam ve makyaj derdinde. Sürekli davetler, kabul günleri arasında geçen anlamsız ve bomboş bir hayat. Babası Yunanlı işgalciler tarafından esir alınan Anadolu kızı Mebrure ve babasını bulmak için verdiği mücadeleye şahit oluyoruz. İstanbul’a babasını bulmak için gidiyor ve bir akrabalarının köşkünde kalmaya başlıyor. Köşk ortamı hiç alışık olmadığı bir ortam. Evin şımarık ve serseri oğlu Behiç’in tacizine bile maruz kalıyor. Ama gidecek başka yeri olmadığı için bazı şeyleri sineye çekiyor. Behiç’e mesafesini koruyor ve tavrını belli ediyor. Ülkemizin işgal altında olduğu dönemler ve bazı kesimlerin batılılaşma sevdasına şahit olduğumuz bir roman oldu. Karakterlerin hepsi aynı yozluğa sahip, sevimsiz ve ahlaki olarak çökmüş insanlardı. Mebrure, Nadir Bey ve annesi, Fahri karakterleri ahlak, namus gibi kavramların farkında kendini bilen kişiler olarak karşımıza çıktı. Nadir Bey Mebrure’nin babasını bulması için ona yardım eden temiz kalpli bir karakterdi.

Sözde KızlarPeyami Safa · Ötüken Neşriyat · 20219,1bin okunma

·

41 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Eylül Güneşi