Belki tanısam severdim dünyayı, tanıyamadım
azaldım, azaldıkça gönlümde bozkırlar
ve yalnız ağaçlar kaldı, gidilmedik dağlarda
en sevdiğim renk yeşil diyecek oldum
yemyeşil çayırlar da sarardı.
Onuncu köy ben olayım istedim,
kente göçtü herkes, dediler ki: "Darılma!"
baktım, dünya onlara dünyaydı
kendi halinde olmaktan başka neşe sunmadı bana.