Toplumsal rollerin insanda yarattığı bunalım ve buhranları, amiyane tabiriyle "Elalem ne der" kaygısının kişiyi sürüklediği ikilemleri, bir insanın yalnızlığını, aidiyetsizliğini, benliğiyle barışamamasını, bunlara ek olarak da sevgiyi ve aşkı anlatan, tüm bu kavramlar içinde herhangi bir karışıklığa yer vermeden, hepsinin hakkını vererek anlatan harika bir eser.
Bitirdikten sonra da durup dakikalarca üzerine düşünmemi sağlayan ve beni oldukça hüzünlendiren Giovanni’nin odası’na mutlaka şans verilmesi gerektiğini düşünüyorum.
