Biter miydi gün...
İçinde kimi zaman keder barındıran
Kimi zaman mutluluklar içinde kaybolup gidilen
Ve ikisi arasında sıkışıp kalınmış bir kararsızlık ile. Sabahın grisinde kaybolmuş suretindi.
Yarım bırakılmış bir şiirin satırlarında gülümseyişindi.
sevmelerin zamana bırakılmış yürek sızısı,
Karanlığın içinde avuçlarımda çoğalan gözyaşlarımdı.Zaman dilsizdi...Biter miydi gün...
Ardında kalan bir türkünün uzaklara yapılan yolculuklarında.
Geceye bir nağme bırakılan sessizliğinde
Dışarıda hafiften damlayan yağmurun, pencerenin buğusuna yazdığım adında.
Zaman hoyrattı...
Zaman göç edip giden kuşların özlemi,
Bütün sığınakları terk edilmiş gönül yarasıydı.
Rüzgâra karışmış hasretinin uçurumdan yuvarlanması...
Yavuz Atmaca
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.