Gönderi

“Zayıflar hiçbir zaman affedemez. Affedebilmek güçlülere özgüdür.”- MAHATMA GANDÎ Affetmede ve unutmada size yardımcı olabilecek bir başka so­ru daha öğrenmek ister misiniz? Kendinize sadece, “İnsanlar niçin bu kadar zor?” diye sorun.Geçenlerde oğlum Andrew ile birlikte doğum günü partisi için dondurma almak üzere mahallemizdeki dondurmacıya gittik. Dükkân; kimi dondurma, kimi sütlü muz, kimi de daha karmaşık şeyler sipariş eden müşterilerle doluydu. Tezgâhın arkasındaki lise öğrencisi satıcı kız yorgunluktan bitmişti. Elinden geldiği kadar hızlı çalışıyor, ama acele etmeye çaba­ladıkça eli ayağı birbirine dolanıyordu.Bize ancak otuz dakika sonra sıra geldi. Kendisine bir bu­çuk kilo çikolata parçalı dondurma istediğimizi söylediğimde, bu yorgunluktan tükenmiş kız için bardağı taşıran son damla gibi oldu. Ellerini beline dayayıp inanılmaz bir tonla, “Bir bu­çuk kilo çikolata parçalı dondurma mı?” diye bağırdı. “Don­durmayı bu kaplardan çıkarmak ne kadar zor, biliyor musu­nuz?”Tongue Fu’nun inanmış bir yandaşı olmasaydım, dilimin ucuna gelmiş olan oldukça acımasız yorumu serbest bırakır ve “Affedersiniz, küçük hanım... Ben burasını bir dondurmacı dükkânı sanmıştım” derdim. Bu alaycı tepkinin kendimizi da­ha iyi hissetmede ikimize de bir yaran dokunmazdı. Bunun yerine, dilimi tutup kendime, “Niçin böyle bir şey söyledi?” diye sordum. Oldukça pişman olduğunu da görerek, sevecen bir tonla kendisine şöyle bir soru yönelttim: “Bütün gün hep böyle kalabalık mıydı?”Düşmanlığı bir anda yok oldu. Büyük bir of çekerek, “Evet, evet” dedi, “bütün gün burada tek başımaydım, sabah saat on­dan beri aralıksız çalışıyorum. Bir saat önce ayrılmam gereki­yordu, ama dükkân sahibi hâlâ gelmedi.” Bir yandan dondur­mamızı paketlerken, bir yandan da içini boşaltıyordu. Ayrılır­ken gülümseyerek bizi uğurladı; dönüp baktığımda arkamız­dan el sallıyordu, işte Tongue Fu’nun gücü böyledir. O soru, her ikimizin de yeniden olumlu bir bakış açısı kazanmasına yardımcı olmuştu.
·
6 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.