Spoiler içerebilir:
İçimizde kaç farklı kişi yaşıyor ve bu kişilerin savaşı biter mi? Dr B.'nin tek kişilik hücresinde, aklını yitirmemek için yatak çarşafının üzerinde ekmek kırıntılarıyla oynadığı satranç oyunu, onun siyah ve beyaz yönlerini ortaya çıkarıyor. İşin aslı insan çok zor şartlar altında kalınca bir şekilde direnmenin yolunu buluyor. Düşüncelerini bir noktada odaklanmayı başaran Dr B. sonrasında çıldırmanın eşiğine gelse bile satrancın büyüsüyle hücresinden çok uzağa gidebiliyor. Kısaca bir tutku olmalı ama saplantı değil diyorum.
