Hüseyin Usta'nın yemeğini bitirmesini beklediğim sofradan doymadan kalkmaya hazırladığım sırada ağzından dökülen birkaç kelimeyle irkilmiştim."Elhamdülillah bugün de doyduk, Allah bugünümüzü aratmasın." Beynime kan sıçradığını hissetmiştim bir an, insanlığımdan utanmıştım. Cömertçe davet edildiği Halil İbrahim Sofrası'nda ne ev sahibine ne de yüce Allah'a teşekkür edebilmiştim. Bu sofrada olmanın güzelliklerine şükredememiştim.
Sayfa 23Kitabı okudu
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.