Bedirhan, büyük bir şehrin meydanında simit satarak ailesine katkıda bulunan küçük bir çocuktur. Meydana gelen siyahlar giymiş, esrarengiz bir adam çocuğun dikkatini çeker ve çocuk, siyahlı adamın hareketlerini titizlikle incelemeye başlar. O an meydanda bulunan Ömer amca, Berduş Salih ve sarışın kadınların da hikâyeye dahil olmasıyla yıllar önce uzak bir coğrafyada yaşanan bazı olayların herkesin hayatına az veya çok etki ettiği oraya çıkar…(Tanıtım yazısı) Bir bölümde: “Bu kitap tam elli yedi sene önce basılmış Bedirhan. Kim bilir kimler okudu bu kitabı? Kimler, kimlere hediye etti? Sayfaların yanlarında ve altlarında olan notları kimler yazdı? Bu kitabı yeni sahibine teslim ederken kitap kimlerin elinden geçtiyse onların hatıralarını da teslim edeceğim. Bu yüzden kitaba saygı göstermem gerekiyor.” Diyen bir paragraf var. Bu bölüm bana sahafta hissettiklerimi anımsattı. Aynı düşüncelerle almasam bile sahafta kitap karıştırmayı, yazılmış notları okumayı ve üzerine düşünmeyi seviyorum. Hele ki imzalı, hediye edilmiş bir kitap ise buraya geliş sebebini, hikayesini merak ediyorum. Kitabın adı ‘MEYDAN’ olunca ve olaylar meydanda geçince aklıma şehrimdeki meydanlar geldi ( tabii bildiğim). Sultanahmet, Taksim, Kadıköy, Üsküdar, Beşiktaş, Eminönü, Beyazıt gibi meydanlar ilk önce aklıma geldi ama okudukça onlar kadar hareketli, değişken, kalabalık değil de Ortaköy, Bostancı, Maltepe gibi daha küçük, az hareketli meydanlar aklıma geldi. Okurken bende kişi, olay merkezli değil de mekan merkezli hissi uyandırdı. Meydanda ki kişilerin karşılaşmaları, yaşananlara dahil olmaları ile onların hikayeleri anlatılıyor. Meydan’a gelen kişiler bir şekilde, geçmiş zamanda birbirlerinin hayatına dokunmuşlar. Aslında gerçek hayatta böyle insan bir birlerinin hayatlarına bazen dokunuyor, bazen teğet geçiyor, bazen de kısa bir an dahi olsa kalıcı izler bırakıyorlar.

MeydanMehmet Tuna · Kutlu Yayınevi · 201919 okunma

·

33 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Özgün Onat