Gönderi

Sessizlik içinde karanlıkta ilerliyorduk. ''Söylesene,'' dedi birkaç dakika sonra. Yumuşak bir sesle konuşmak için çaba harcadığını fark ettim. ''Efendim?'' ''Ben o köşeyi dönmeden önce ne düşünüyordun? Yüzündeki ifadeden bir şey anlayamadım. Çok korkmuş görünmüyordun. Bir şey üzerinde yoğunlaşmış gibiydin.'' ''Bir saldırganın nasıl etkisiz hale getirildiğini hatırlamaya çalışıyordum; savunma taktikleri işte, bilirsin. Gözlerini oyacaktım.'' İri yarı adamı nefretle hatırlamıştım. ''Onlarla kavga mı edecektin yani?'' Şaşırmıştı. ''Kaçmayı düşünmedin mi?'' ''Koşarken düşüyorum ben!''dedim. ''Neden bağırıp yardım istemedin?'' ''Bağırmak üzereydim.'' Başını salladı. ''Haklıymışsın. Ben senin hayatta kalmanı sağlamak için gerçekten kaderle savaşıyormuşum.''
·
31 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.