Spoiler Fyodor Dostoyevski'nin ilk romanı olan İnsancıklar benim açımdan tam olarak bir yoksulluk tasviriydi. Kitap beni üniversite yıllarıma götürdü o zamanlar gelir eşitsizliği meselelerine çok takılmış bir genç olarak benden daha yaşlı tanıdıklarımın bu konudaki duyarsızlıklarına içerlerdim ancak zaman içerisinde ben de diğer insanlar gibi bu dengesizliği doğanın bir kanunu olarak görmeye başlayıp her an sokakta her gün farklı mekanlarda denk geldiğim gelir eşiztsizliklerini yok saymaya başladım. Şimdi İnsancıklar'ı okuyunca Dostoyevski'yi 23 yaşında bir insan olarak nasıl da başarılı bir şekilde adeta gözümüze sokarak anlatmış yoksulluğu diyerek yine kıskandım. Kitap da bir yerden sonra Makar Alekseyeviç' in talihi dönüyor ve iş yerindeki generalden 100 ruble alarak tam evden atılırken tekrar işlerini yoluna koyuyor. Burada yazar biraz okuyucuya nefes aldırmak için hikayeyi olumlu bir atmosfere taşıyor. Öte yandan Varvara Alekseyevna ise zengin bir tüccarla evlenmeye karar veriyor yani bir noktada yoksulluktan yılarak rahat bir yaşam için özgürlüğünü feda ediyor. Alekseyeviç'in maddi durumu düzeldikten ve general gibi yüksek rütbeli bir kimsenin desteğini aldıktan sonra toplum nezdinde kaybolan itibarını da tekrar geri kazanması kendi günlük hayatlarımızda da şahit olduğumuz gerçek bir durumu anlatıyor. Orhan Kemal'in Baba Evi, Avare Yıllar kitaplarındakine benzer bir yoksulluk atmosferini hissettim neticede yoksulluk coğrafya, ırk dinlemiyor bu manada farklı farklı ülkelerde geçseler de konusu yoksulluk olan eserler aynı acıyı işliyor. Spoiler

İnsancıklarFyodor Dostoyevski · Can Yayınları · 202362bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Okur