Âkif Bey hoşlandığı insanlar yanında konuşurdu. Sohbeti gayet tatlıydı. İnsan, o konuşurken bitmesin diye nefes almaktan bile çekinirdi. Şayet hoşlanmadığı bir kimse olursa, abes laflar eden birisi olursa susardı. Hafif uykuya dalardı. Fakat sevdiği insanlar yanında birbirinden güzel fıkralarla güzel sohbet eder, edebî kudretine inandığı insanlara, eserleri hakkında fikir sorardı.
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.