Öncelikle Stefan Zweig'in okuduğum bu beşinci kitabı olmasından mütevellit bir şeyleri anlatma çabasını kurgusunda da devam ettirdiğini söylemeliyim. Yani hemen hemen her kitabında derdini ya bir mektupla ya da tanımadığı biriyle dertleşerek anlatıyor. Amok koşucusu'da kendi adıma yeni bir kültür ve yeni bir kaç bilgiye gözümü açmamı sağladı. Güzel, merak uyandırıcı ve sürükleyici bir konusu var. Finali ile de beni aslında beklenen ama kabullenilmeyen bir yerde bıraktı.
