ilk defa bir kitabı bitirince yazarına ağlayarak ses kaydı attım galiba. Hayatım boyunca bir daha da yapar mıyım böyle bir şey bilmiyorum. Yaşadığınız bazı şeyler okuduğunuz hayata ortak edebiliyor sizi ve doğal olarak çok etkileniyorsunuz. Geride bıraktığınızı düşündüğünüz acılar okurken sızı olarak geri dönüyor. Gözünüzün önüne geliyor her şey. Hayat sana sürekli devam et geride bırak diyor en basit şekliyle. Gülüp geçiyorsun hayata sadece. Birbirine bağlı sevgi dolu mutlu bir aile. Yazarımızın dilinden bu ailenin üzerine çöken karabulutu okuyoruz. Abisin kanseri... hastalığı öğrenmesinden vefatına kadar olan süreci. Kapatmak istediğim yaralar dün bir bir kanadı. Ama size bir şey diyim mi iyiki de arada bir kanıyor da aptalca şeyleri dert etmemeyi hatırlıyorum. Kişisel gelişim kitaplarına ağır eleştiri yaparım genelde evet. Çünkü pembe dünyaları içinde yasayıp kişisel gelişim kitabı yazma haddini kendinde bulan insanlara sinir oluyorum. Kişisel gelişim gerçek yaşanmış hayatlardan ders alabilmektir. En baba kişisel gelişim kitabından daha baba bir kitap okudum. Abinize en güzel hediyeyi onu yaşatarak vermişsiniz @abdulazizkarakose. Eminim kardeşi olduğunuz için sizinle gurur duyuyordur. Işıklar içinde uyusun

Sabır mı Edeyim, Şükür mü?Abdulaziz Karaköse · Maşuk Kitap · 201985 okunma

··

13 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Cüneyt Canver Turhan