NOT : Ülkemizi yakacaklarmış, yıkacaklarmış, böleceklermiş. Merak etmeyin hepsini gömecek kadar toprağımız var !
"Yedi düvel" bir araya geldi de yenemediler bu asil milleti... Türk , Kürt, Laz Çerkez demeden hepsi el ele def ettiler soysuzları.
Yazarken gözyaşlarıma engel olamıyorum şuan. Benim bu iğrenç dönemde ne işim var? Neden bende Çanakkale'de savaşmadım...Kitap öyle aldı götürdü ki okuyun lütfen. İlk önce mektuplarla başladı. Hasret , özlem , sevgi... Her şey duygusal olarak o kadar güzel ve huzurlu başladı ki. Anılar bölümüne geçince yıkılıyorsunuz... Muharebe alanındasınız sanki. Kopan insan parçaları , feryatlar ,mermiler... Ordumuzun yokluk çektiği kısımlar... Allah'ım nasıl bir mücadeledir bu? Düşman bomba atıyor patlamiyor defalarca... Ölen çocukların , kadınların yaşlıların haddi hesabı yok. Ne asil bir milletiz ki onlar esirlerimizi yakıp , kursuna dizerken biz onların esirlerine sahip çıkıyoruz. Neler yapıyoruz neler...Halen o savaşta kahramanca savaşmış gazilerimizin maaş bile almadığını biliyor muydunuz? Alanların da eksik aldığını... Şu kitap benim bugünkü utancım ! Ben bu rahat vatanda yaşamayı hakediyor muyum şuan ? Paramparçayım...
