Gerçek edebiyat “kapitalist diktatörlük” için tehlikeli bir tür. Sadece tüketici olarak gördükleri bireyler düşünmesin, soru sormasın, ayaklarına blue jean geçirip kafalarına jöle sürerek mutlu olsun istiyorlar. Hitler’in kitap yakması kadar vahim bir gelişme bu.