Bu kente yalnızlık çöktüğü zaman
Uykusunda bir kuş ölür ecelsiz
Alıp da başını gitmek istersin
Karanlık sokaklar kör, sağır, dilsiz
Ey sevda kuşanıp yollara düşen
Bilesin, bu yollar karlar dağlar dolanır
Yâre ulaşmadan düşersen eğer
Yarına sesinin yankısı kalır
Gecenin ucunda gün aralanır
Yâr sevdası ile yürek bilenir
Sızılı bir orman uğurlar seni
Su olup akarsın, kır çiçeklenir
Sayfa 173 - Ayrıntı Yayınları / Bütün Şiirleri / ŞiirKitabı okudu
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.