Mevlâna, Şems'i yalnız Şam'da değil, hemen her yerde aratıyordu. Onu gördüğünü seyleyenlere müjdelikler veriyordu. Sultan Veled'in eşi Fatıma Hatun'un anlatımına göre, Sultan Veled, bir gece rüyasında Şems'i gördü. Şems, ona öldürüldüğü yeri anarak, "Şurada uyumuşuna. Beni al buradan" dedi. Bunun üzerine hemen uyanan Sultan Veled, kendine yakın öğrencilerini de yanına alıp, Şems'in kutsal bedenini rüyasında gördüğü kuyudan çıkardı. Şems Hazretlerinin çoktan sonsuz yolculuğuna yürümüş olduğunu gördüler. Gül suyu, güzel kokulu misk ve amber sürerek gömdüler.
Menakıbü'l Arifin'e göre Mevlâna, Şems-i Tebrizî'nin şehadetinden sonra şu şiiri söylemiştir:
"Kim dedi: O ebedi diri öldü?
Kim dedi: Ümit güneşi söndü?
Güneşe düşman olan dama çıktı,
İki gözünü kapadı da güneş öldü, dedi.
Bu şiiri okurken, Şems adının anlamının güneş olduğunu hatırlamak gerekir.
Sayfa 40 - İBB Kültür A.Ş. YayınlarıKitabı okudu
·
1 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.