Ortadoğulu yöneticiler gibi etnik esas üzerinden egemenlik kurmaya çalışmadılar. Osmanlıların bu kadar uzun süre iktidarda kalmasına (1922'ye kadar) en iyi açıklama etnik kökenlere önem vermeleridir Osmanlı yönetimi "Öteki"nin etnik kökenine ve dinine hoşgörülüydü hoşgörü, hem dinî bir hükümdü hem de siyasal yaşamın bir parçasıydı.