Adam emindi. Kendisini ne gözleyen, ne izleyen vardı şu sırada. Kaybolup gitse, kimsenin geleceği yoktu peşinden... Böylesine geniş bir yalnızlık ortasında, neredeyse mutlu gibiydi, içi dinleniyordu. Sevişmek, kaybolmak, hayatın ötesine geçmek gibi tuhaf istekler kıpırdıyordu benliğinde. Ilık, tuhaf, derinlik duygusu veren istekler. Tıpkı tek başına kafayı çekerken duyulan istekler gibi...
Sayfa 21Kitabı okudu
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.