"O mahur beste çalar
Müjgan'la ben ağlaşırız. "
Bu dizeleri her gördüğümde kitap, kitabı her gördüğümde bu dizeler aklıma geliyordu. Üstelik bir yerlerde sürekli karşıma çıkan ve merak ettiğim bir kitaptı. Bu yüzden okumaya karar verdim. Açıkçası Tanpınar'ı doğru anlayabilmek için daha zamanım olduğunu bilmeme rağmen yine de okumak istedim. Araya giren sebeplerle bitirmem zaman aldı. Bazı bölümlerde odaklanamadım. Ama bunların benden kaynaklı sorunlar olduğunu biliyorum çünkü gerçekten anlayarak okuduğum bölümler bu eserin güzelliğini ve değerini ortaya çıkarıyor.
Eserde daha çok karakterler ve bu karakterlere dair tahliller yer alıyor. Tam olarak odaklanmadan eserin anlaşılmasının zor olduğunu düşünüyorum. Ama anlayarak okuyanların asla pişman olmayacağı bir eser.
Yazarın bu kitabının "Huzur" ve "Sahnenin Dışındakiler" adlı romanlarıyla bir seri niteliğinde olduğu söyleniyor. Bu kitabı tekrar okuyup diğer eserlerine öyle başlamak istiyorum. Eminim ki edebiyatımızın en güzel eserlerinden biri olan "Mahur Beste" daha çok verim alarak okunmayı hak ediyor.
Keyifli okumalar...