Papatyalar Solarken Ramazan Olgun ELEPHANT YAYINLARI kitap sayısı: 128 Hisler, yaşadıklarınızı taşıyabildiğiniz kadar sizindir. Eğer taşıyamıyorsanız onlar his değil hevestir. Aldatanlar, ihanetleriyle hislerini öldürüp onları heveslerine tercih ederken; ihanete uğrayanlar ise yaşananlar karşısında yüreğinden kan gidercesine acı çekerek, okyanusta yüzen gövdesinden yara almış kayık misali kendi duygularının fırtınasında batıyorlardı. KİTAP YORUMUM: Yazarın okuduğum ikinci kitabıydı. Kitabın içinde yine toplumdan uç noktalarda konulara değinerek yazarımız acıları dile getirmiş. 1. hikaye Melek Öğretmen de herkesin anne yada baba olmaması gerektiğini anlıyoruz. Hatta herkesin öğretmen olmaması da gerektiğini anlıyoruz. Çünkü öğretmen egosunu kullanmamalı, olgun ve yardımcı bir büyük olabilmeyi başarabilmeli. Tıpkı Melek öğretmen gibi. 2. hikaye Papatyalar Solarken de, Asya'nın hayalindeki aşk ile yaşadıkları çelişiyor. Çünkü bazen hayallerimizi değil, bize sunulanı yaşarız. Bir erkeğin bayandan para alıp onu aldatması, iyi niyetini kullanması, en ufak ihmalde başkasına sarılması yine toplumda görülebilen bir çok çürümüşlüğü anlatıyor. 3. hikaye Aza Eşref de yeniliğe bir türlü açık olmayı başaramayan bir beynin yapabildikleri anlatılmış. Ne kadar çirkin bir beyin ki yeniliği getireni öldürürken, kendisi o gelen yeniliğin tadını çıkartabiliyor. Yine muhtarın ikiyüzlü yüzünü görebiliyoruz. Böyle minik yerlerde muhtarın tutumu çok önemlidir. Eşref belki de sırıf kocası kör vs diye başkasının eşini kendi hanımıymış gibi tepe tepe kullanması belki de bulunduğu sonu hak etti dedirttiriyor insana. Bu tür insanlar kendi eşlerine yapılsa veryansın ederken, başkasının eşini kullanma hakkını kendinde bulabiliyor. Yine o bölümde kahramanları ile kavga ederek okuduğum doğrudur. 4. hikaye gurbet aşk da ise, laf olsun diye toplumun dayatması ile ilk buldukları kişilerde gerçek duygular hariç bütün olasılıkları inceleyip evlenen 2 kişinin birden aşkı bulması ile nasıl yanlışlığa düşüp saçmaladıklarını anlatıyor. Bana göre saçmalıktı. Çünkü bireysel davranılamaz eğer bir aileniz varsa, çocuklarınızın içine evinize birini alamazsınız. Böyle insanlara saygı duymadığım doğrudur. 5. hikaye Devir Değişti de ise, köyünü özleyip yıllar sonra gelen bir çifti anlatıyor. Üzücüydü o adar söyleyeyim. 6. ve son hikaye olan İşçi umutlar da ise, bir çocuğun aşık olduğunu sanıp bir kıza yaranmak için para kazanmaya çalışmasını görüyoruz. Çocuk işçiler var zaten. Dönemin her zamanında oldu ve oluyor. Bunu kimi görüyor, kimi görmüyor. Ama burada asıl olan ailenin oğluna yeteri kadar paradan çok vakit ayıramaması ve sevgi gösterememesi derim ben. Annesi evet belki ama babası yok ortada. Tamam imkansızlık ama o zaman çocuk yapılmamalı eğer yeteri kadar ailesi ile konuşabilse böyle bir yaşta bir kıza olan duygularını farklı yoldan elde etmeye çalışmayacaktı belki de. Yazarımızın iki kitabında da betimleme, dilbilgisi , akıcı ve güzeldi. Tavsiye ederim. Toplumda yaşanan aksaklıklara duyarlı eserler olmuş kutlarım kendisini. DUYGU SONGÜL KAHRAMAN

Papatyalar SolarkenRamazan Olgun · Elephant Yayınları · 201910 okunma

·

18 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Duygu Songül Kahraman