İnsan hevasına uyup da şeytana tabi olunca, artık aşırılık onun hayatının doğal haline dönüşür. Göğsünde darlık, çokluğunda azlık, bedeninde hastalık, gecesinde uzunluk, iyiliklerinde azlık, amelinde noksanlık, günahında rahatlık, cefasında pervasızlık sürüp gider. Böylesinin dostluğu dünya ve ahiret vebalidir. Kötülerin dostluğuna giden adımların, kötülüklerin aşağı katlarına indirdiğini düşünmeliyiz. O dostluğun fazla olsa bile malı, parlak olsa bile ilmi, bol bol olsa bile vakti, güçlü bir aşiret olsa bile yakınlığı, çok yüksek olsa bile makamı, yaygın olsa bile şöhreti fayda sağlamaz.
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.