Fayton
Hava kararmak üzere,
Venedikli şair kedini astığı günden beri
ben turuncu portakallar yemedim
Kitap okuma iştahımda kesildi.
Aklım,
Alkol komasında tüm ezberini itiraf etti az önce hiç tanımadığım yan koltukta oturan kadına.
Moraran göz altlarımı
Bademcikleri iltihaplı olan bir akrebe kiraya verdim.
Sonra oturup annemin ölüm saatini bekledim.
Beklerken hep seni düşündüm,
Aklımın basamakları tek tek kırılana kadar...
Dışardan gelen tüm sesleri misafir ettim odama,
Tom Waits'in ölümü beni çok güldürdü.
O, fahişeleri sevmezdi benim gibi!
Yine de son defa dinlemek istedim ağlarken,
Dinlerken seni unutmak için...
Içimi deştim keskin ve saçma bir şiirin diliyle,
Sen faytonları seviyordun
Ben ise seni...
·
6 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.