Bir ailenin acısını ranta çeviren insanlık nasıl da günümüzü tasvir etmiş diye düşünmekten kendimi alamadım.
Kitabin sonuna kadar “Hakikaten gittiler mi? Gittilerse nereye gittiler? Sorusunun cevabini aradim.
Herhangi bir durumdan mustarip olan, acı içinde ve dert içinde olan bir insanın karşısında o dertten ve acıdan etkilenmeyen insanların ne kadar vurdumduymaz, ne kadar umursamaz olabileceğini de çok ama çok iyi karikatürize ediyor roman. Başkasının çektiği acının o acıyı çekmeyene zevk vermesi olağanüstü bir olay içerisini ustaca yediriliyor. İnsanların çıkarları, çekinceleri, sıkıntıları, korkuları arka planda öyle bir hissettiriyor ki kendini, etkilenmemek ve bu durumu sorgulamamak elde değil.