Töredir bu. Ne aklı vardır ne mantığı. Bir inanç uğruna bir gelenek uğruna canlar yiter gider de geri adım atılmaz ondan. Sanırsın ki Tanrı kelamıdır inanan için, Tanrı yasağıdır.
Göklere yüceltilen Tanrı da yerin dibinden hissedilen de bir hurafeye çevirir kendini. Zira ne hükmü vardır töre karşısında ne gücü.
Sanırsın ki öldürmeyi, yok saymayı, köleleştirmeyi, lanetlere boğmayı bu Tanrı istemiştir kullarından. Nasıl işlerine gelirse insanların o hükümdür Tanrı emri.
Mahmud ile Yezida tıpkı benzerleri gibi, benzedikleri gibi bir aşk hikayesidir sonunda tepesinde kuzgunların dolaştığı. Toprak ve kandır onların sonu. Ölümdür yazgıları da kavuşturamazlar sevdalarını.