İnsanlar her şeyden önce mutlu olmalıdır. Peki düşünen insan mutlu olabilir mi? Bir şeyleri yorumlamak kaygan zemindir ve bu yol melankoliye çıkar. O halde insanları düşünmeye teşvik eden kitaplar yasaklanmalı ve onun yerine peşin sıra izleyiciye düşünmek için fırsat bile vermeden bağıra bağıra konuşan televizyonlar yerleştirilmelidir. Peki böyle bir dünyada insanlar gerçekten mutlu olabilir mi? Merhamet, empati,sorgulama gibi insanı insan yapan şeylerden arındırılan bir dünyada hayat nasıl olur? Distopya edebiyatı yazıldığı dönemde her ne kadar kurgu olsa bile günümüzde maalesef gerçekler. Ne kadar okuyoruz, okuduğumuzu ne kadar anlıyoruz ve düşünüyoruz? İnsanlarla konuştuğumuz konular bizi düşünmeye, sorgulamaya itiyor mu? İzlediğimiz, vaktimizin çoğunu alan aktivitelerin yüzde kaçında beynimizi gerçekten kullanıyoruz? Televizyon izlerken yer yer manipüle edildiğimizi anlayabiliyor muyuz? Evet çok soru sordum çünkü bu kitap bana kendimi çok sorgulattı. Düşünmenin, öğrenmenin ve en önemlisi bunlardan gelen mutluluğun bulaşıcı olması dileğiyle...

Fahrenheit 451Ray Bradbury · İthaki Yayınları · 202289.8k okunma

·

6 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ebrar selvi