Hollandali cocuk edebiyati yazarı jaap ter haar'ın kitabidir. ismi kişisel gelişim kitabını hatırlatsa da aslında bir çocuk kitabıdır. on yaşında kör olan "beer" isimli çocuğun hikayesidir. kör olmak ilk başta bir çocuk için korkunç gibi görülsede zamanla dünyanın sonu olmadığını fark eder. her durumda insanın mutlu olabileceği veya ayak uydurabileceğini, yazar yalın bir dille anlatmıştır. oldukça umutvari bir kitap olsada kör olduktan bir süre sonra insanların yüzünü unutup, sesleriyle hemhal oluşu düşündürücüydü. özellikle annesinin yüzünü unutması ifade edilen satırlar beni oldukça duygulandırdı.
