Gönderi

Büyük ruhlar, büyük tezatların barındığı yerdir. Âkif’in sıhhatli bedeninde barınan ızdırap, demirden bir heykel andıran varlığına yerleştirilmiş ilahi bir unsur olan kalbinin çarpıntısıyla, şu mısrada ifadesini buluyordu: “Dili yok kalbimin, ondan ne kadar bizarım!” Onun ruhunun, bedel ile cehresine akseden manasını vasıflandırmak isterken şu portreyi çizmemiz lazım geliyor: Vakâr dolu bir alın, haya dolu bir çehre ; şiddet dolu bir bakış, iman dolu bir sine.
Sayfa 22
·
2 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.