Elektrik uyuşması diye bir şey vardır. Benim herkesle ve her şeyle olmaz. Zor beğenirim. Beğenmem için tahmin edilememesi ve beni zorlaması gerekir. Fantezi Zekası tanıtımını ilk okuduğumda, detaya gizlenmiş üç minik satır işte o elektrik uyuşmasının ipuçlarını verdi bana. Konu önemli değildi. Yazar, arka kapakta benimle dalga geçmişti. Bak sen! Meydan okumaları severim. [Okur burada yazar oltayı attı ben de yemi yuttum demekten imtina ediyor.] Bilgiye sahip olmayanın fark edemeyeceği mizah seçiciliğin ifadesidir. Ben söylediğim, sen anladığın kadarsın, demektir. Bilgiye saygı duymak, bilgiyi önemsemeyeni önemsememek demektir. Heyecanlandım. Kitabı daha okumadan beni hayal kırıklığına uğratmayacağını biliyordum. Yazarı Goodreads'de aradım. Yoktu, bozuldum. Olmaması onun Türk olduğunu, yabancı bir kimliği mahlas olarak kullandığını ifade eder. Bizim yazarın yabancı yazarlara gösterilen hoşgörüye ihtiyaç duyması canımı sıktı. Öyle ya, Lisa ile Zeynep arasındaki fark 'meşruluk' oldu son yirmi yılda. Tabii yaşın 20 ya da otuz ise, meşruluk sana dayatılmış tek şey olabilir. Bu, dönemin ve sorgulamayan beyinlerin sorunu tabi, benim değil. Dönemler geçicidir. Gerçeklerse kalıcı. Bir eksi ve bir sürü artıyla başladığım kitap neredeyse sonuna kadar artılarla doluydu. Konu kadın ve erkekti. Karakter analizleri, akademik temeli olduğu belli olan bir birikimle kurguya yedirilmişti. Kimileri bunu bir evlilik ve intikam hikayesi olarak görebilir. Kimi yerleri porno diye nitelendirebilir. İşte onların bu kitapta göremediği her şey kendi eksikliğidir. Çünkü okumak eylemini sözlük anlamındaki gibi 'yazılı bir metnin içeriğini, iletmek istediği şeyleri öğrenmek' olarak gerçekleştirmiş olmanız gerekir. Bunun yerine siz kendi çarpıklıklarınıza takılıp kalırsanız zaten bu okuduğunuz değil, dönem zaiyatı olduğunuz anlamına gelir. Kurgunun eksisi, yazarın sözünün sondan bir önce bitmiş olmasından kaynaklanıyor. Başına gelenleri idrak ettiği ana kadarki kısım tamamen kendi yaşadıkları üzerine oturtulmuşken intikam içerikli kısım eğreti kalmış. O da inanmamış yazdığına belli ki, geçiştirmiş. Ama bu, okuduklarımın değerini ve önemini azaltmıyor tabii. Son derece sağlam temelleri olan bir hayat felsefesi var o satırlarda. Derin bir bilgi birikimi ve yaşanmışlık var. Bir de... gizliden devam eden bir şaşkınlık. 'Ben bunu nasıl yedim?' Eh, sonu da eksik oluversin, çünkü belli ki yazarın hayatında henüz o son yaşanmamış.

FQ - Fantezi ZekasıMerryliss Taylor · Lovely Book · 2019368 okunma

·

7 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Diyen Gitti