Bildiklerimizin, gördüklerimizin, okuduklarımızın yazıya dökülmüş, içselleştirilmiş ve okuru soluksuz bırakan kelimeler, cümleler yumağı bu eser... Evet!... Ölüm, kan,hırs,entrika daha bir çok sayamadığım çok şey var kitapta... En acısı, üzücüsü yanı insan etkileyen ekmek parası için çok uzak yerlerden kalkıp gelen ailesi, sevdikleri için gözü kapalı ölümü hiçe sayması... Her defasında o tünele girildiğinde canlı yeryüzüne çıkacağını bilememek, bir saat öncesi omuz omuza çalıştığın yardımlaştığın arkadaşlarını bir saat sonra bir patlamayla öldüğünü bütün uzuvlarının sağa sola fırladığını görmek... Bunları yaşayan bir bireyin psikolojisi ne kadar sağlıklı olabilir ki...kocaman bir sıfır... Ya eşlerini, çocuklarını bu ölüm çukuruna gönderen anneler, eşler günü ne kadar huzurlu geçirebilir ki...Her an ölüm haberi alacakmış gibi tetikte beklemek ne kadar acı.... Bir felaket olduğunda felaket yerine koşarak gidip açıklayıcı bir bilgi verilmemesi, vagonlarla milyonlarca insan cesedenin çıkartıldığı o topluluğun içinde benim kocam olmasın benim çocuğum olmasın diye dua etmek....Çok sarsıcı... Eğer ki kocansa ya da oğlunsa onsuz yaşayabilmenin tarifi var mı ?sabah sağlıklı işe göndermişsin akşam cansız bir şekilde önünde yatıyor hangi yürek dayanabilir nasıl bir daha eski sağlığına kavuşabilir ki insan...hepsi ne için para için... Bütün bu işçilerin çilelerinin yanında inşaatın bitimine söz verilmiş ve o sözü tutmak adına, para, iktidar hırsı bürümüş bu insanların işçilerin üzerine daha çok yüklenilmesi, ölüm çukurunda daha çok saatler kalması istenmesi nasıl bir vicdansızlıktır.... Sorular sorular...karşılığında alınan cevaplar mantıksızlar örgüsü.... Sarsıcı, sürükleyici, köleliğin işçiliğin anlatıldığı yürek burkan bir hikâyeydi.... Tavsiyedir.

TünelBernhard Kellermann · Yordam Kitap · 201763 okunma

··

245 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Bahar Esen