Artık inan!
Sığınacak başka bir adresin yok
Ev sahibin kapıda kira nöbetinde
Devlet desen
Sigarandan otlanma derdinde
Masa kursan ikinci kadehi bakan kaldırır
Varlığını küllerinden doğuracak
duvarlar da
Depremde yıkıldı
Çokken hiç oldu
Direnme!
Geçmişin duygularındaki pranga
Sığmaz başka bedene onca hatıra Rastlantı ya
Yolundaki taştım
Çiçek açtım
Büyüt pencerende.