. . .
ŞİİR-MİİR
K/aralamalar
(Not: Mükerrer kayıtlar, sâir hata ve düzenlemeler bir ara yapılacaktır inşallah, diyelim... Bu hususta okurlardan özür dileriz...)
*******
1
Şiir
Hakîkat sarayının avizesi parlayan,
Anlayın beni diye için için ağlayan!
...
2
Sır
Kâtillerin çeşmesi; uyku, diyordu şâir,
İnsanlar uykudadır... ötesi yok vesâir!
...
3
Tâbir
Düş mü daha gerçektir, rüyâlar mı sâhici?!
Yok mu tâbir edecek gördüğünden hârici?
....
4
Borç
O gözlere yasaklı olan muhabbet burcu,
Yalnız seni bulmaktır âşık olanın borcu!
5
Sebeb
Bir sır, bir muhabbet, bir emir: Kün Muhammedâ...
O nûr gebe varlığa... diye ilâhî sedâ...
6
Rahmet
Verâlar perde perde, perde perde tecellî,
Hâtemü’l Enbîya’da sonu gelmez tesellî!
7
Akıl
Akıl, akıl olsaydı nihayet delirirdi,
Kaybolduğu noktada, apaçık belirirdi...
8
Şart
Dâirelere dâir saatler hep sökülse,
Duvarlardan vakitler ince ince dökülse!..
9
Nefs
Ben huzur sokağının, korkulu kâbusuyum,
Sana sen kadar yakın bir ölüm korkusuyum.
10
Aşk
Ne onda var kokusu, ne sende ne de bende,
Duymak istersen kulak ver Şâh-ı Nakşibend’e...
11
Hayret
Sîret ehline mâlum, apaçık perde sûret,
Hasret, akıl cinnete, dilinde dua hayret!
12
Pusu
Sudan da evvel bir şey vardı vardaki yokta,
Az gibi görünse de ötesi yoktu; nokta!...
13
Murâd
Ne cennet ne cehennem, seni kendine seçti,
Risâletten evvelâ, kulluk libasın biçti!..
14
12:49
Zandan sakının diye buyurmuştu bir âyet,
Zanlar imana döndü hayret içre nihâyet!..
...
15
Rücû (Ayasofya)
Her şey aslına doğru... yarışta rücû için,
Nasıl anlasın akıl; neden, nasıl ve niçin?!
16
Bir hicrân söndürmeli ateşiyle nârını,
Ve hasret hep uzaklık bilmeli civârını!...
17
Dünya
Ne varsın ne de bir yok, ne haksın ne de mecâz,
Kucağında bebekler, dillerinde hep niyâz!...
18
Hayâl
Ha şu çöllerde serap, ha bu dünyada visâl,
Leylâ, Mecnûn hikâye; Ferhat, Şirin hep masal!...
19
Harakânî
“Her şey ben değil miyim?!...” diye duymuştum sesi,
Kesildi ezel-ebed mevcûdatın nefesi!...
20
Var
Bir âlem var elemin kelâmından âzâde,
Bir vatan var büsbütün vatanlardan ziyâde.
...
? / İstiğfar
Bir de bakarsın küfür her hâlin bir evveli...
(Ben oldum)a isyan mı tevbelerin temeli?!
~
32 / Îdam
İki kaş arasında nûrdan bir darağacı,
Maktül; İblis orada; burada nûr dâvâcı!...
~
33 / Râbıta
Mânâda pınarbaşı iki kaşın arası!
Ey dipsiz testi gönül, ey verâlar verâsı...
~
34 / Îman
Ne arar der bir akıl, o akıl bir çocukta?!
Ateşten suya koşan bir deli yolculukta.
~
35 /
~
36 / Kıyâm/et
Artık zamanı geldi; kabirlerden haber var!
İnsan; nûr ve cinler; bir... İblis baştan sona nâr!...
~
37 /
~
38 / Mekr / 69:24
Selâmetin yurdunda kıldan ince bir tuzak,
O’na uzaklık yakın, cümle yakınlık uzak!...
~
39 / Mârifet
Bu köyde muhabbetin esâmesi okunmaz,
Bir ok çeker pîrimiz vara yoka dokunmaz!...
~
40 / Kırklar
Üçler, beşler, yediler, kırklar aşkına akın;
Hicrân yokluk yurdunda, visâlin demi yakın!...
~
41 / Aynalar
Aynalar tuz ile buz, akisler parça parça.
Yansımalar hakîkat, vehimler paramparça!...
~
42 / Havf
Korku, sır dolu vuslat kapısının tokmağı,
Dipsiz karanlıkların yol gösteren çerâğı!
~
43 / Mârifet
Bu devirde muhabbet ateşten bir parçadır,
Mârifet yanmaksa da; özünde hep sırçadır!...
~
44
Cevapsız Soru II
[Var]ı yoktan vâr eden [yok]u vardan etmez mi?!...
Dilese o sürüyü bir kör çoban gütmez mi?!...
~
45
Hayret
O’nu bulmak dâvâsı ne şaşılacak bir iş,
Bilmelerin cümlesi ne acayip bilmeyiş!...
~
46 / Sen
Her bir şeyde sen varsın; korda, kırda ve kuşta!
Düzlüklerde sen varsın ve çıktığım yokuşta{!}..
~
47 /
~
48 / Sen
Sen yokluktaki ateş, ben varlıkta pervâne,
Senin yokluğun varlık, benim vârım vîrâne...
~
49 / Kibir
Hatırından haberin yok ey kardeşim kimbilir?!...
İblis yetmiş derece mârifetle dirilir {!}..
~
50 / Ser
Tam bugün başlamıştı rasûlünün seferi;
Müjde diye hazırdı tâ ezelde zaferi...
~
51
~
52
Yalnızlık
Başımda onsekizbin âlem dönüp duruyor;
Ve kalbim bu rüyâyı hep bir hayra yoruyor {!}..
~
53
Nükte
Kehânet kahinlerin bir meydan okuması.
Kerâmet ilmek ilmek ârifin dokuması {!}..
~
54
Duâ
Yapayalnız sâdece yalınız O'nu iste!
Güftesi Allah olsun bu şiirin aheste!
~
55
Duâ
Yokluğunda çalınsın varlığın beste beste!
Nağmeler muştulasın; artık o bir vâreste!
~
56
Hatme
Bir bedel talebinde bulunma o mecliste!
Ona bedel Allah'tır, seste, susta ve siste!
~
57
Haber
Batıdan haberler var: Uzaylar uzamakta!
Kur'an'ı Hakîm'de iz: Hepsi birden tuzakta!
~
58
Sûfî
Saf yünden âbâ giyer idi o dünkü velî!
Bugün âli âbâdır, hem doludur hem deli
~
59
Anlamak
Anlamak ta ezelde taksim edilen kısmet!
Ağlamak nübüvvetten bir hatıra bir ismet!
~
60
Râbıta
Tayy-i mekân akşamla bir yatsının arası!
Âriflere Kafdağı iki gözün karası!...
~
61
Aşk
Aşk zühdü örter iken şu takvayı perdeler!
Mecnûn {âşıkım} derken Leylâsı’nı peçeler!...
~
62
Mahfuz
Kuşatıldım yer yönden Hazret’in mahpusuyum!
Her şeyden âzadeyim, Zâtı’nın mahsusuyum!
~
63
Haber
Ahmed el-Fârûkî'den size haber getirdim:
Bir rüyanın içinde düşlerimi yitirdim!...
~
64
Haber
Lâ kuvvete denildi... ardından illâ billah!
Şâh-ı Hazne şifadır diye buyurdu vallah!
~
65
Merhamet
Merhamet yeryüzünü bir yâr yüzü kılmaktır!
Merhamet kutuplarda buz tutup yakılmaktır!
~
66
96:15-16
Kaşların arasında zıtlara memba oluk...
Ya yokluğa yolculuk ya varlığa bir soluk!
~
67
Nefs
Dikkat buyurun dostlar!... Tatmak ölümden gâye,
Şu nefsin öleceği esrarengiz hikâye!
~
68
Mülhem
Diri kabrine âşık, meftûn ölüye mezar,
Bir düğün yaklaşıyor sessizce azar azar!
~
69
Döndü
Bir mevsime çattık ki; gülümüz küle döndü!
Hazanlar bahar oldu, delimiz kula döndü!...
~
70
Hasret
Ya kendini bir güzel benli güzele hasret.
Ya da visâl zannıyla akraban olsun hasret!
~
71
İnsan
Visâlinden bîhaber sonuna vardığının,
Hayâlidir, bilmiyor koynuna sardığının!
~
72
Ruveyda
En tenha köşesinde saklısın sen kalbimin.
İçimde bir mahremsin, sâkinisin Rabbimin!
~
73
Nefs
Gelin size şu nefsin târifini edeyim.
O yokuşta tıkansın {ben} düz yolda gideyim!
~
74
Maksûd
Rûhumda bir sızı var, tam göğsümde bir yara!
Sen verâ’ül-verâ’sın, sensin verâ’ül-verâ {!}..
~
75
Matlub
Ne verâ dinlerim ben ne de bir taht-es serâ,
Ben Hallac değilim ki; çekiverseler dâra {!}
~
76
Maksud
Ne cennet ne cehennem benim yârim olamaz,
Leyl’i mi gece-gündüz ins ile cin bulamaz!...
~
77
{O}
Bir zaman düşlüyorum vakitlerde âzâde.
Hayâlimde yalnız sen sonsuzlardan ziyâde!
~
78
Zü'l-Celâl-i Ve'l-İkrâm
Kara kara bulutlar, parıldayan şimşekler!
Tâne tâne nâzenin iner durur melekler!...
~
80
Bedel
Sonsuza varmak ise şu olmanın bedeli,
Ya bir kez dirilmeli ya anbean ölmeli!...
~
81
Aşk
Mârifet tohumunun ekildiği tarladır!
Menzil’dir, Semerkand’dır, Buhârâ’dır, Barla’dır!...
~
82
Kalem
Binbir yandan sarılmış benim fildişi kulem,
Silâhımı biledim, silâhım; kurşun, kalem!...
~
83
Sesleniş
Bir şâir sesleniyor: Yaklaşan yaklaşıyor!
Vesâir sesleniyor: Yaklaşan paklaşıyor!
~
84
Bilmece
Geceler karanlığı örtüveren bilmece,
Dolunay’dan haber var; yıldız yıldız hecele {!}..
~
85
Mim
Bu sen, sen değil isen ben kim içreyim yâ Râb?!
Bu ben, ben değil isem bir mim içreyim yâ Rab!...
~
86
Yum gözünü, kalbine her ân yokluğu üfür..!
Kendinden geçmek iman, kendinde olmak küfür..!
Necip Fâzıl Kısakürek
.
Nazîre’ler
Ondan başkası yokluk; şimdi varlığı tükür,
Varlıkta varlığından başkası yok ki; şükür!
~
87
İçimde
Tam içimde bir yerde bir cengin havası var,
Kalbim bin parça olup ölüme susamışlar!...
~
88
Ferman
Başını kes, gözünü çıkar ve sonra oku.
İlmek ilmek sadrına onun nakşını doku!
~
89
Kuşatma
İşgaller altındayım kurşun yağmur misâli.
Bilmem ki bir nazarın ne vakittir visâli?!...
~
90
Zafer
Beyaz bayrağı çekin, teslim olup kurtulun,
O gassalın elinde arınması bir kulun!...
~
91
Aşk
İşin bidâyetinde âşk var imiş erenler,
Yine nihâyetinde âşk yâr imiş erenler!
~
92
Mârifet
Aşk bir ilâhi mekir, kıldan ince bir tuzak,
Mârifet vâdileri sarhoş olana yasak!...
~
93
Oku
İlk emir okumaktan âzâde peygambere,
Gözünü dik, kulak ver sadrındaki habere!...
~
94
U\zan
Rüyâ içinde rüyâ, zanlar içinde bir zan,
Ya uyan şu uykudan ya bir hayâle uzan!
~
95
Aşk
İnsanı insan eden üç harf ile beş nokta!
Esâmesi okunur varda, hiçte ve yokta!..
~
96
Seyr
Her kemâlin ardından bir zevâl gizli-saklı,
Bu sırrı bilmeyene seyr-ü sülûk yasaklı!...
~
97
Sülûk
Buldukça kaybolursun, kaybolunca bulunur,
Aramaya devam et, yalnız öyle olunur!...
~
98
Seyr-ü Sülûk
Bu yolda “gölgelerin gücü adına” denmez,
Güneşler dürülse de yolun hakkı ödenmez!
~
99
İllet
Belâ... diye tâ bezm-i elestte söz vermişiz,
Bu âlemde yalnız gül koklayıp kül dermişiz!
~
100
Yüz
Allah Âdem'i kendi sûretinde yarattı,
Beni bulsunlar diye sîret sîret arattı!
~
101
Yüzbir
Bir dâire düşünün; sonsuza sefer için,
Nerde, nasıl başladı, bütün bunları geçin!
~
102
Zaman
Zaman yıldız misâli akıp akıp gidiyor,
Sanki bir sonsuzluğa gelin peşimden diyor!...
~
103
Secde
Gözlerimi çivilesem burnumun yanağına,
Mıhlansam bir âyetin sonsuz dayanağına!...
~
104
İkindi
Aç açabildiğince gönlünün kesesini,
Belki duyarsın bu dem Rahman'ın nefesini!...
~
105
Şiir
Hikmet, Hakk'ın murâdı, kelimeler vesile,
Şiir o ki; bâzen yâr, bâzen yâren kesile!...
~
106
Aşere-i Mübeşşere
Cennetten hisse vardır bir dem görene sizi,
Öpen toprağa selâm o kadem izinizi!...
~
107
Zaman
Bir fânusun içinde savrulmakta çark ve kum!
Her şey bir dâirede, içinde bir ben yokum!...
~
108
Aşk
Mecnûn, Leylâ’ya kandı, Ferhat Şirin’dir sandı,
Sûret yandı sîrete, Kerem Aslı’nı andı!...
~
109
Geceler
Siyahlara bürünür sessiz sessiz geceler,
Bir mâtem havasını tâ fecre dek heceler!...
~
110
Marş Marş
Tik, tak, tik, tak, tik, tak, tik... emir var saatlere!
İbreler hazır kıta... Bilenmiş vaatlere!...
~
111
Halvet Der Encümen
Bir ân içim dağ başı yalnızlığı çekmede,
Sonra başıma dağ dağ tohumları ekmede!
~
112
Hayret ve Senâ
(Yok), (var) için ölçü ki; bir terâzi, hem hassas,
(Hiç)i (hep)e bir kıyas... ve Rasül’de müşahhas!...
(2021)
~
113
Aşk
Ne dehşet verici şey, ne korkulu kelime,
Gönle bir perdedir ki; sarhoş acır hâlime!
(2021)
~
114
Takva
Her korku uzaklığın bir işâret fişeği,
Bir korku var ebedî yakınlığın direği!
~
115
Dert
Arasam, hep arasam perde sayıp cemâli,
Bir ses duysam içimde: İşte aşkın kemâli!
(2021)
~
116
Mârifet
Hesap ehline ilân... Bir sır var her amelde,
Gün gelir bir günahkâr geçer seni emelde!
(2021)
~
117
Namaz ve Sır
Sonsuza yolculuğun et ve kemikten hâli,
En Yakın’dan haber var yakınlara ahâli!...
(2021)
~
118
İhsan
Rabbim, vermeyişinin sırrından haber versen,
Çekilse şu perdeler bir tek (Sen) kalıversen!...
(2021)
~
119
Elbet
Vuslat öksüz kalırdı ayrılık olmasaydı,
Yetim olurdu sevdâ vâdeler dolmasaydı!
~
120
Duâ ve Naz
Olmayanı aramak, çöldeki serap gibi,
Yok ki (Sen)den başka bir mutlak kerem sahibi!
(2021)
~
121
Hikmet
Şehvet hikmete perde, sükûnet has odada,
Nârla nûr kıyasıya savaşmakta orada!...
(2021)
~
122
Vakt ve Mevt
Zaman, diyorlar zaman; her bir şeyin ilacı,
Zamansızlık yurdunda sonsuzun darağacı!
(2021)
~
123
Havâle
Öyle sev ki; sevgiliyi ölümsüze ısmarla,
Ve bir sonu, sonsuzluğun en sonunda tasarla!
~
124
Yakın(lık)!
Sevdiğine yakınlık her sevenin murâdı,
Elli vakit namazın sence var mı bir adı?
~
125
Haşyet ve Duâ
Recâdan ilerde havf, onun üstünde haşyet,
Her ân bin kere öldür, o gün bir defâ haşret!
~
126
Hasret
Maksadına erip de kastından mahrum olmak,
Hasret bile hayrette, bu ne tür bir kaybolmak?!...
~
127
İnsan
Aşkı hamal belâya, derdi sevdâya kardeş,
Sevdâsı kadar dertli, belâya aşkınca eş!...
~
128
Kandil
Uçsuz karanlıklarda dipsiz kandilim benim,
Ey seyyid-ül-kevneynim, benim güzel efendim!...
~
129
Tefekkür
Bütün iş düşünmekte, zirâ (Mutlak) olan sır,
Sırrı bulmak bir düş ki; rüyâsı milyon asır!...
~
107
Vecd
Hemen kapıda ecel, odada ezan sesi,
O; Ömer ibn’ül-Hattâb!... Rabbisinin nefesi!
~
108
İlk ve Aşk
Elest Bezmi’nde misak, aşk ne güzel mürebbi!
Dünyamızda akisler, hepsi senden ya Rabbi!...
~
109
Aşk
Aşk gelince dürülür yolların hep cümlesi,
Zaman bir ân olur ki; âşık olur kıblesi!...
~
110
Kader
Bilcümle kayıtlardan kurtulanlar âzâde,
Hür o kul ki bir esir, ona vatan âsûde!..
~
111
Gayret
Bir gayret sahibi var, ismi âşikâr; gayûr,
Ne mü’min kayıtdışı, ne münâfık ne gâvur!
~
112
Duâ
Ey biricik vâr olan, yegâne sûrette yok,
Ey azdan-çoktan berî, sen ne yaysın ne de ok!..
~
113
Netice (İhsan)
Gecenin karasından al istersen haberi,
Ne, nasıl, neden ve kim, bir ulağın ezberi!..
~
114
Hamd
Secdede bir cenâze, aman Allah’ım aman,
Şükür tahtında sultan, annemize bir ferman!..
~
115
Felsefe
Felsefe bir noktada hakîkate yolculuk,
Akıl için bir çıkmaz; dâirevî sonsuzluk!..
~
116
Hür [Halvet Der Encümen]
Hürriyet... kutsal lafız, onu nerde bulmalı?!..
Hür o ki özgürlüğü perdelerde bulmalı!..
~
117
[K]aralamalar \ Onu 10’la Yaşamak (Mârifet)
Bâb: İlham ve Mülhem
Gün olur devran döner rüzgâr olup savrulur,
Çölde bir kum tanesi kutuplarda kavrulur!..
~
118
Şehadet
Firavunlar kabirsiz, kelimesiz şahitler,
Doğrulandı evvelce verilen o ahitler!..
~
119
Hayret
Bir makam düşlüyorum sevgilinin gözünde,
Arttıkça eksimeyen bir tebessüm yüzünde!..
~
120
~
Ses ve Sus
Kutsal vâdidir Tuvâ, orda sesinde nefes,
Yalınayak [kelîm]i, kelimeler bir kafes!..
21'
~
121
Duâ
Yakînin azabından, azabın ırağından,
Medet ey birin biri, korkunun durağından!..
21'
~
122
Dâvet
Gelin de delirin ve buldurulsun bir akıl,
Kıl kadar uzaklığa varmak için yan, yakıl!..
~
123
İsrâ
Bir zamanın içinde ânı aşan yürüyüş,
Sevgili’den bir dâvet, mâsivâyı bürüyüş!..
~
124
Mîraç
En son uçtaki ağaç, Cibril görev başında,
Aşk ile yandı yanan, Rasül mahrem yaşında!..
~
125
Murâd
Öteler ötesine [Burak] kesildi namaz,
Nebî’den ümmetine, uçsuz bucaksız niyaz!..
~
126
Dâvâ
Ne amel, ne ibâdet, dâvâ O’na dayanmak,
Rasûl’ün boyasıyla bir ân olsun boyanmak!..
~
127
Dâvâcı
Rûh tam altı cihetten kuşatılmış bir mahkum,
Yedinci bir kapı var, bir iç kapı, hep mahrum!..
~
128
Dâvâcı
Rûh tam altı cihetten kuşatılmış bir mahkum,
Yedinci bir kapı var, bir iç kapı, hep mahrum!..
~
129
Karar
İnsan için yolculuk tâ ezelde bir yazı,
Çalıvermek bir kader gönül denen o sazı!..
~
130
Merhamet
Merhametin kınından bana bir ihsan yâ Rab!
Ân olur ve zaman gelir vakit de kurban yâ Rab!..
~
131
Aşk
Senin aşkın ne yakın, benim korkum ne uzak,
Şah kadar yakınsın sen, [ben] damar damar tuzak!
~
132
Vahdet
Her ne var ve ne yoksa her bir şeyin aslı bir,
Kelimeyi estiren olsa olsa birdir bir!..
~
133
(Mülhem ve İlham)
Neciyullah
Ses versen yeryüzünde sular bile boğulur,
Ölüler, ateşinde nefes nefes doğrulur!
~
134
İllet
Perdeleri yırtana perde ardından haber,
Selâm olsun ves’Selâm, ilelebed berâber!
~
135
Tâziye
Yiğit olan erlerin anaları vatandır,
Cennette sultan ana, ana ciğerdir, candır!..
~
136
Diriliş
Şu hayat dediğimiz şey bir ân ölüversin,
Ölümleri öldüren, ölünce gülüversin!..
~
137
Felsefe
Aklın nihâyetini bulmak için bir yarış,
O sona Kûy-ı Leylâ, Mecnûn için bir karış!..
~
138
Ziy’âfet [Mahkûm]
Para, mal, makam, şöhret... hepsi bir gizli âfet,
Toklara selâm olsun, fakirlikte ziyâfet!..
~
139
Ses ve Sus
Kutsal vâdidir Tuvâ, orda sesinde nefes,
Yalınayak [kelîm]i, kelimeler bir kafes!..
~
140
Şehadet
Firavunlar kabirsiz, kelimesiz şahitler,
Doğrulandı evvelce verilen o ahitler!..
~
141
Mârifet
Gün olur devran döner rüzgâr olup savrulur,
Çölde bir kum tanesi kutuplarda kavrulur!..
~
142
Domino (Cam Kırığı)
Bir, milyonu bozarken, milyarları toplar [Bir],
Aynalardan haber al, kumdan kale bir kabir!..
~
143
Hür [Halvet Der Encümen]
Hürriyet... kutsal lafız, onu nerde bulmalı?!..
Hür o ki özgürlüğü perdelerde bulmalı!..
~
144
Felsefe
Felsefe bir noktada hakîkate yolculuk,
Akıl için bir çıkmaz dâirevî sonsuzluk!..
~
145
Olur
Cevher sâkıt olmaz ki bulansa çamurlara,
Nârı bile yıkar nûr, bürünsen samurlara!..
~
146
Ayna(lar)
Aynalarda bir sır var, sen, ben, (O) ayna(lar)da!
Bir hakîkat var, bir gerçek sır(a)dan mânâlarda!..
~
147
Leylâ
Leylâ bir misâl bize, kaybetmek için aklı,
Cümle cennet kendinden geçmeyene yasaklı...
~
148
Merhamet
Öldürmek O'nun kârı, diriltmekse Kerrâr'ın,
İlmin Şehri'nde cümbüş, simsiyah nûr ile nârın!..
~
149
Tasavvuf
Bir seyir sonsuzluğa... nedir dersen tasavvuf,
Âşinâ okuyanlar, duyansa ehl-i vukûf!..
~
150
İmâm
Kerem olan kimseler, elbette [Kerîm] olur,
İhsânında taht kuran, îcâbında kaybolur!..
~
151
Nîmet [Ashâb-ı Kehf / Şifâ]
Ne başka bir kuvvet var, ne de başka bir ilâh,
Lâ ilâhe illallah Muhammed Rasûlullah!..
~
152
Alırlar
Kime gideyim yâ Râb; senden başka nemiz var?!
Verdikçe ver Allah’ım, tâ ki bitene kadar!..
~
153
Netice
Güneşe kement attık, şimdi gökte dolunay,
Bir ok lâzım kalbime, bir ayna ve bir de yay!..
~
154
Uçan Halı
Gönül bir kanatsız kuş ve yeryüzü seccâde,
Yâr yüzünde bir bayram olur dolunca vâde!..
~
155
A’diyât
Ateş saçan atları gördüm sanki düşümde,
Ülküler akın akın hemen benim peşimde!..
~
156
Rahmet
Âşıklara âteş gerek, âriflere haşyet gerek,
Fuzûli olanlara bir parça rahmet gerek!..
~
157
Sevgili
Aynalarda bir şey var; bir akis, bir hakîkat,
Ve aşk; her şeyin aslına varmadaki tarîkat!..
~
158
Teslîm[iyet]
Ne duymaktır mesele, ne
görmek ne de bilmek;
Mârifet; [Blr Güzel]e her ân teslim olabilmek!..
~
159
Haber
Haberim var dostlarım n'olur ağlamayınız!
Karalar bağlayarak beni dağlamayınız!..
~
160
Ve Kader
Beyazdan bir beyazı karalamak kolay şey,
Karadan bir siyâhı aralamak olay şey!..
~
161
Çocuk
Yûsuf henüz bir çocuk; karşısında bir ayna,
Kuyu kuyu yükselir rüyâlarda bir mânâ!..
~
162
Tebessüm
Bilmiyorum; şâyet [O] gülmeseydi olur yâ,
Güler miydi bulutlar; olur muydu hiç ziyâ?!..
~
163
{Abd}
İpeklerim tükendi sevdânın pazarında,
Yandım, bittim, kul oldum bir hüznün nazarında!..
~
164
Sır!..
Yere-göğe sığmadım diye ilâhî nidâ
Elvedâ evvel-âhir, zâhir-bâtın elvedâ!..
~
165
Ağrı
Bir kadîm ağrı bende, tandır kaynadı söndü,
O’nda geldi gelenler ve yine hep O’na döndü!..
~
166
Aşk ve Hayret ve Duâ
Gelin size şu aşkın târifini edeyim,
Ârifân; "Allah, Allah!.." diyor iken gideyim!.
~
167
Neş’e
Sefer benim kaderim, bir nişândır kırıklar,
Rüyâlar bir yoldur hep, düşümde hıçkırıklar!..
~
168
Sergüzeşt
Evvelce bir zamandı, bir şey üflendi bana,
İçimde arıyorum bir ufku yana yana!..
~
169
Râbıta
Yakına varmak için bir vâsıta râbıta,
Ve [yakın]lık sonsuzun en sonunda bir çıta!..
~
170
Selâm
Muhsinlere ezelin kaydıyla selâm olsun,
Bir kelâmın içinde cümle belâ kaybolsun!..
~
171
Görürsün
Bir ân gelir görürsün; kurtlar kuzuyla kardeş,
Yağız atlar kanatlı, sanki bir kartala eş!..
~
172
Hayret
Hayret bir parçasıdır şu sır dolu kaderin,
Ve haşyet... görenlerin sadrındaki pelerin!..
~
173
Sır
Evvelce hep bir idik, sonra bölündük bine,
Vahdet vâdisinden ok, şühûd şühûd kalbine!..
~
174
Yakaza
Bir kuş omzuma kondu, bir kedi mırıldarken,
Bir şarkı usul usul göğsüme fısıldarken!..
~
175
Sır
Evvelce hep bir idik, sonra bölündük bine,
Vahdet vâdisinden ok, şühûd şühûd kalbine!..
~
176
Ruyâ
Her ne varsa âlemde gizli-açık gördüğüm,
Bir nebevî hâtıra, âşikâr bir kördüğüm!..
~
177
Tâbir
Hakîkate ırağın gözüne görünmez sır,
Kapanır kapıları göğün belki bin asır!..
~
178
Gökler ve Gözler
Gözlerinde öteleri kuşatan o bakışlar,
Gözler ki; oya oya hakîkati nakışlar!..
~
179
Bâb-u Hakk
Kapılar kapansa da bir kapı var hep açık,
Deli[l]ler hep orada, akıl[lı]lar bir kaçık...
~
180
Berât
Yıkanmak ne güzel şey bir mânevî hamamda,
Kurtuluşa giden yol: [Peki, doğru, tamam]da!..
~
181
Duâ
Kapanmaz kapı açıl, dökül gök gök tecellî,
Bir bûse, binbir neşe, oluk oluk tesellî!..
~
182
Sükût
Her soru, sâhibine bir ok misâli döner,
Diller bir olsa bir dem, cevâblar birde[n] söner!..
~
183
1’00
Yüzüm, bir hâzin şark’ın kırık bir bestesidir,
Ve yüzün perde perde, rahmetin destesidir!..
~
184
Sefer
Ufukta bir yolculuk görünmekte gözüme,
Bir ufuk... nakış nakış eğerlenmiş özüme!..
~
185
Tâbir
Aynaya düştü cemâl, sonra kuyuda güzel,
Bir ân öldü turnalar... ve zindanda bir bedel!..
~
186
Âşinâ
Bir meclis... ve ruhlarda varı kuşatan sedâ,
Belâ... güzel şey; {belâ} yoku yaşatan edâ!..
~
187
Zaman
Zaman tabut içinde o insanın derisinden,
Evvelinden haberdâr, bîhaber ilerisinden!..
~
188
Yedi
Yediler bitirdiler; üçler, beşler, yediler!
Kırklar selâm eylerken kuşlar bir şey dediler!..
~
189
[8]
Cennet vâr imiş cennet içre başka bir cennet,
Leylâ’ya akrabadır, aslında her bir cinnet!..
~
190
{9}
Ne bir nebî ne mürsel, ne de mukarreb melek,
Onsekizbin habersiz iken haberdâr felek!..
~
191
Ondört
Binde iki binlere bir gece bedel olur,
Güneş doğsa ansızın, ziyâsında kaybolur!..
~
192
Hiç
Mârifet şu âlemde mâğfiret sâhibinin,
Belki onun, milyonun ve belki de yüzbinin!..
~
193
Gölge{n}
Dön yüzünü [Güneş]e, gölgeler hep sürülsün,
Bir ay doğsun semâda ve yıldızlar dürülsün!..
~
194
Emânet
Dağlar! Dağ gibi sağlar... sıra sıra akında,
Gönül bir aşka gebe, bin atlılar akında!..
~
195
Hikâye
Her hayâl bir gün gelir ve yüzbin parça olur,
Her masal unutulur, her aşk, vâra garkolur!..
~
196
Hikâye II
Kaybolmak varlık için bir ezelî yazıdır,
Gözünde [Bir Gâib]in saklambaçlar nazıdır!..
~
197
Aşk
Muhabbet bir deryâdır... biraz derinde vurgun,
Mârifetsiz sevgiler sâhillerde hep yorgun!..
~
198
Zaman, Duâ ve Uyar
Zaman duvarda saat, vakit semâda yıldız,
Lâmekân bir nazarın gölgesi yaldız yaldız!..
~
199
[Yar]a
Derdimiz... derde bile dermân olan derdimiz,
Sonsuzlarda yalnız bir, birlerde yok ferdimiz!..
~
200
Ko[r]ku
Ne ölmüş ki; âlemde sevgililer cân versin,
Bülbül olan âteşte varsın bir gülü dersin!..
~
201
Hürriyet
[Dost]un esîri olmak bedeldir cennetlere,
Ve düşmandan merhamet... illettir cinnetlere!..
~
202
Gün/aydın
Ümîd... sabaha gebe bir kudretli annedir,
Sonu olmayan belâ... visâle numûnedir!..
~
203
An/lar
Attan düşeyazanın hâlinden atlar anlar,
Yârimiz dipsiz yara, şu sonsuz katlar anlar!..
~
204
Nef{i}s
Nefeste bir şeyler var... ses, kafes, heves, lâdes,
Herkes hâberdâr {O}ndan, [O]ndan bîhaber herkes!..
~
205
Bildim
Güzelliğin Şâhı’na kul kesilir pâdişâh,
Köleler hep gedâdır; önce mat ve sonra şâh!..
.
Oldum
Yetmişbin perde ile perdelidir mâh cemâl,
Celâl, ikrâma tevdî, orta yerdedir kemâl!..
.
Güldüm
Rahman Ademoğlu’nu, sûretinde yarattı,
Sevileyim diyerek, diyâr diyâr arattı!..
~
206
Pervâne
Melekler öbek öbek... bir misâli kelebek,
Aşkın mayasında var... ölüp ölüp dirilmek!..
~
207
Îman
Yakîne ermek için mesâfeler boşlukta,
Yakınlık ya bir gece ya da belki kuşlukta!..
~
208
Sefer
Mısır’a bir bakarsın bir yol olur bir kuyu,
Dünyâ zemzem kesilir terkedince uykuyu!..
~
209
Uyku
Uyku hiç eskimeyen buyruğu bir Kitâb’ın,
İçinde {O}na dâir bir hâber her hitâbın!..
~
Kalb
Göz uyur, cesed uyur, su uyur, düşman uyur,
Göğsümde mahmur bir ses: Ölümsüzlüğü duyur!..
~
210
Sefer
Hicret bir ezel vakti bize kader biçilmiş,
İnsan varlık içinde ayna diye seçilmiş!..
~
211
Sonbahar
İlk olmak [O]nun şânı, benim mevsimim hüzün,
Ağlarım, anlatamam... çırpınırken her güzün!..
~
212
I / Ferâset
Düşüncenin bir adım ötesinde ferâset,
Ve biraz gerisinde... oluk oluk kesâfet!..
.
II / His
Beşin üstünde altı... his, üstünde zanların,
Gönüllerde birlik var, üstünde îzanların!..
.
III / Gönül
Kalbimiz... sevgiliye vatan olan kalbimiz,
Şu aklı baştan alan, aşkı bulan kalbimiz!..
~
213
I!.. Pusu/lâ
Yol uzun, yollar ırak, yolcularda iştiyak,
Yolda pusu; pusula... akıl üstü insiyak!..
II!..
Zafer
Binbir başlı yılan... nefs, şeytan ona talebe,
Mağlub olsa gâlibtir, müjde olsun tâlibe!..
~
II!..
Mekr
Cennete ebrar gerek, Hakk’a ise yalnız kul,
Var bir lokma olsa da, [O]na yâr olan yoksul!..
~
214
Kün
Zâtî bir nûr ve hepsi bu... sonra birden patlama!
Her şey, her şey o nûrdan... neden, nasıl ve âmâ!..
~
215
Cehennet
Araf... cennet bir adım ve cehennem sağında,
Bir korku aşka gebe, seven haşyet ağında!..
~
Cehennem
Yakıtından haber var; yalnız insan ve taşlar,
Ya taş kesilsin gönül, ya yangın yeri başlar!..
~
Cennet
Hasrete dâvet cinnet, cennet ilâhî tuzak,
Onun için yaşayan, gönül şehrine uzak!..
~
216
Merhem
Su başında bir kıtmîr, bir mahzun yetim yolda,
Merhamet ne garip şey, izhârı bir garîb kulda!..
~
217
Mârifet
Muhabbet, bir kâsede kan kırmızısı şarap,
Mârifetsiz sevdâlar mâmur etse de harap!..
~
218
Öl{me}mek
Kuş ölür, bebek ölür, kör ölür, düğüm ölür,
Bir kelebek gülerken, ân olur ölüm ölür!..
~
219
Emir
Emir, demiri keser... ölmek öteden urgan,
Olsun diye kulları, semâlar nûrlu yorgan!..
~
Murâd
Uykuyu şu ölüme kardeş kıldı yaradan,
Lezzetini bilsin nefs... sonra çıksın aradan!..
~
Nihâyet
“Geçti, sonsuz rahmetim, gadâbımı geçti ey,
Hey benim ezel-ebed, zâhir-batın kulum hey.”
~
220
Y\ok
Hedefe atılan ok, ne vakit mıhlar avı,
Bilmem, ateş ne zaman, yakar bir gizli kavı!..
~
221
Hüzün
Her isimde bir esrar, her sırda {1} âşikâr,
Diyâr diyâr yolculuk, yolcularda hep efkâr!..
~
222
Sıddîkiyye
Bu kapı bir söz ile mirâca uruc eder,
Teslîmiyet sâhibi, ân olur Ona gider!..
~
223
Er
Er olan kimse o ki; geçer her ân serinden,
Sesler duyar mekânsız; kulum... diye derinden!..
~
224
Ellerin
Görünmez hazînenin anahtarı ellerin...
Sebebi o şehrimde esip duran yellerin!..
~
225
Günahkâr
Bir ân gelir günâhı kâr olur günâhkârın,
Belki bugün, bu vakit, belki yarından yakın!..
~
226
Âyin
Bir şehir ölüyorken başkasında şehrâyin,
Sabır denen nehirde hayat tüten bir âyin!..
~
227
Kıyâm/et
Ehl-i irfâna rahmet, gayrıya bahar eyle,
Sûr eyle diler isen; dilemezsen kar eyle!..
~
228
Nişân
Dile gelen satırlar, izler taşır sadırdan,
İster güt o deveyi, ister aşır bayırdan!..
~
229
Ya/kın
Ne mahrem şey yakınlık; uzaktaki ne mahdûm,
Varlık bir nûrlu zindan; yok ile vâr hep mahkûm!..
~
231
Yek\pâre
Arabî’den bildiri: Her şey her şey yekpâre;
Rabbâni’den ilân var; tecellî pâre pâre!..
~
232
Şühûd’ul-vücûd’ul-şühûd
Çoklukta bir yokluk var, birlik bir iç âlemde,
Kelâm O’ndan, kelîm de, kemâl gibi kalem de!..
~
233
Şühûd’ul-vücûd’ul-şühûd II
Varlık bir perdedir ki; perdeleri perdeler,
Perde ardında diri, ölümsüzler nerdeler?!..
~
Şühûd’ul-vücûd’ul-şühûd III
Mescid-i Nebî... ashabta hayret tüten bakışlar,
Bâzen neşe, bâzen hüzün... ve vakitsiz nakışlar!..
~
234
Münâzara
Sûretten bir yol gider vatanına sîretin,
Sırrı ne ola aceb; şehir şehir kesretin?!..
~
235
Dermân
Dermân arardım diyor, gönül ehli derdime,
Belâdan duâ duâ yol gider efendime!..
~
236
Hayret
Bir göz açıp kapama... ışık hızı hayrette,
O öfke bir nûrdur ki; Rahman ile gayrette!..
~
237
Azâb
Şu “Ben Hakk’ım...” diyeni dâra çekmeli hâsıl,
Ateşe, âteş gerek... sormayın neden, nasıl!..
~
238
Sır
Sırrımız şu nâmahrem olanlara hep nasır,
Dostu bulana selâm... duyanlara bir hasır!..
~
239
Fetih
İki kaş arasında çiçeklerin savaşı...
Orada büyük harbin bitmek bilmez telâşı!..
~
240
Sükût
El konuşur bakarsın, susmayan diller gibi,
Ölüler sohbet eder, gökte kandiller gibi!..
~
241
Hesâb
Sanma... demişti şâir; tümsekte kalmaz teker,
Bir hesâb vakti gelir... gelinir teker teker!..
~
242
Ruh
Kanatsız bir kuştur ruh... söz âciz lisânından,
Hikmet ona mâl olmuş, hep bir iz fermânından!..
~
243
Kerâmet
Güneşe adım atmak onun, bunun kârıdır,
Kemendi ok eylemek bir Nakşibend zârıdır!..
~
244
Haşyetullâh
Göğsümde sıra sıra sanki dağlar yürüyor,
Pervâneler cân verip görünmezi bürüyor!..
~
245
Ve Muazzez
Peygamber, çiçek ve gül... serâpa şifâ ve nûr,
Uzanan eller O’na... O’nda vefâ ve sürûr!..
~
246
Tâbir
Dünya kısacık rüyâ... bir yokmuş ve bir varmış,
Lezzetlerin cümlesi... sanki bir ân kadarmış!..
~
247
Muhabbetullah
Kıyar mı hiç sevgili sevdiğine ahâli?!..
Annedeki hayretin dile gelmez melâli!..
~
248
Mehâfetullah
Korku her şeyin başı, selâmet yurdu korku,
Rüyâsında düş görmüş kaçıp giden o uyku!..
~
249
Ves’Selâm
Kemâl semâda bir burç, yıldız yıldız hep kelâm,
Selâm sendendir yalnız, yalnız sensin Es-Selâm!..
~
250
Söz
Yazılmasa yazılar kaviller düşmez dile,
O’nun murâdı sözü kesivermek nâfile!..
~
251
Nûr
Süt kesilsen de sütün hasretiyle yanarsın,
Nûr olsan da sen ey nûr... kesretiyle kanarsın!..
~
252
Ser/hoş
Biz bir bezm-i elestin belâsıyız ey cânâ,
Müptelâsıyız ânın... bir bâlâsıyız cânâ!..
~
253
Libas
Boyanın boyasına... kapısına dayanın,
Uyanalım, yanalım, dayanalım... beyânın!..
~
254
Ve Cevâb
Yüzümdeki hüznümün sebebini sormayın,
Kalbim kırıktır diye n’olur beni vurmayın!..
~
255
Hay/at
Rahmeti kuşatınca hüznüm bir tufan oldu,
Derman kesildi derdim, hâlim bir ferman oldu!..
~
256
Sen ve Biz
Sen yârsın, yaradansın, biz ise yaratılan,
Diyâr diyâr bir mutlak yâreçün aratılan!..
~
257
N{ok}ta
Gözler kalbin aynası: Leylâ, Aslı, Ruveydâ,
Gönülde nakış nakış bir sevgili: Suveydâ!..
~
258
İft{ih}ar
Vuslat bir ince tuzak... ceylanlar akınlarda,
Misk gibi visâl hasret... bir lokma yakınlarda!..
~
259
Semâ
Raksediyor kanatsız kuşlar sırlı âlemde,
Ölümsüzlük ilânı... bir ölümsüz kalemde!..
~
260
Ruh
Vatan... bir parça kemik; orda mekânsız Sultan,
Hava, su, toprak, ateş... hepsi bir emîr; ferman!..
~
261
Hakk
Ene’l-Hakk bir dâvâdır... Hakk bilinsin diyerek,
Bir nazardan bakarak hep bulunsun o bir tek!..
~
262
Ene
Bende bir sır var, ben de... nûnda bir nokta saklı,
Ene’l-Hakk dâvâsının hâkimine yasaklı!..
~
263
Kader
Kader bir gün gelecek ve intikâm alacak,
Bir gül, suya kaynarken, cinnet aklı bulacak!..
~
264
Murâd
Şu zıtlar bir olunca bir vahdet fısıldanır,
Sonra kesret kılııcı murâdı mırıldanır!..
~
265
Aşk ve Sır
Bütün sır yalnız aşkta, tılsım içinde onun,
Evvelin ve âhirin, başın, boşluğun, sonun!..
~
266
Ân
Her ölümde yeniden doğuyorum silbaştan,
Her doğum, kabirlerde bir nûr kesilir taştan!..
~
267
Arzu
Gözümün gördüğüne kalbim adım atmalı,
Ezel ile ebedî hep önüne katmalı!..
~
268
Bâzâr-ı Aşk
Bir meclis, ilk buluşma... bir nidâ ve yek nazar,
Duyanlar duydu {O}nu, bulana âşk-ı bâzâr!..
~
269
I / Ses
Her şeyden önce {O} vardı, var bile yoktu varken,
Mecnûn, Leylâ’dır sandı, diyâr diyâr ararken!..
II / Nefs
Aslı’mı buldum sandı, sonra uyandı Kerem,
Bir ses duydu ezelden, sonra boyandı Kerem!..
III / Nefes
İlk nefha... o bir anne... nefeslerin annesi,
Babalar hep kuludur, kullarsa bahanesi!..
~
270
Bûse
Bir bûse bir siyâhı boyar kendi rengine,
O bûse ağlar durur ermek için dengine!..
~
271
{O}
Kenz-i Mahfî... diyerek esrârını duyurdu,
Ermek isteyen {O}na gönül versin buyurdu!..
~
272
Döndü
Hüzünler Kulubesi’ne artık hüzün de döndü,
Hüznünü bayram bilen o gül yüzün de döndü!..
~
273
Süveydâ {Kara Delik}
Kalbimde kara delik, karanlıklar gözümde,
Beyazları karartan bir şeyler var sözümde!..
~
274
Zafer
Önce hüsranı tadar, yolcusu bir yokluğun,
Sonra zaferi gelir... birin, binin, çokluğun!..
~
275
Bizim Yûnus
Gelmez bir Molla Kâsım ol gayrı çün suspusum,
Sen ağla, ben güleyim... benim güzel Yûnus’um!..
~
276
Sondurak
Bütün nefesler orda, onda şu en son Burak,
O rüzgârın menzili, bir melteme son durak!..
~
277
Gül {Nakş-ı Gül}
O bağın bülbülüyüz... kin yutar gül kusarız,
Susarız biz hep {O}na, aşkına hep susarız!..
~
278
Gönül
Gönül bir kanatsız kuş... âşikâr hep adından,
Bir çatık kaş avlarmış kül-revân kanadından!..
~
279
Söz
Âşıklara haram hâr... nâr ki; nûr âriflere,
Lugâtlar parça parça sığmıyor târiflere!..
~
280
Ölüm
Ölüm güzel şey, budur perde...demişti şâir,
Ölüm, yaşatmak için... ölüm bir sır vesâir!..
~
281
Kördüğüm
Bir hayâl mi ey Rabbim, hakîkat mi gördüğüm,
Âlem bir sırlı yumak, bir nefes mi kördüğüm?!..
~
282
Gözler
Bir insanın rûhunun izdüşümü o gözler,
Sözler hep bir akis ki; esrardan bir şey gizler!..
~
283
Aşk
Ne Hallac’ım, ne Yûnus, ne de şehîd Nesîmî,
Cismimi bulan yoktur, bilen olmaz ismimi!..
~
284
Hakîkat
Hakîkatin kuluyuz, mârifetin kölesi,
Ne güzel şey, ne güzel ötelerin çilesi!..
~
285
Esmâ
İsimler birer ayna, kim için deme sakın,
{O} sana senden bile, bileden bile yakın!..
~
286
Vakt
Hakk’ın memuru zaman, vakitse emîr âna,
Mevsimlerde tebessüm ân olunca kurbâna!..
~
287
Hüzün
Zaman geçti barıştım... her şeyde eşsiz ahenk,
Bir ölüm buldum şimdi... ölümsüz hayata denk!.
~
288
Felsefe
Felsefe bir âlemdir ki; septikler pâdişâhı,
Gelin, sorun Piron’a... bitip tükenmez âhı!..
~
289
Derd
Ölümü öldürdük biz, ölüm bize hep yakın,
Akın var bir yakında, tâ uzaktan bir akın!..
~
290
Aşk
Aşkını, korkusuna nakış nakış işlemiş,
Bir haşyet, bir hayâli ciğerinden dişlemiş!..
~
291
Müjdeler Oldu
Selâm {O}ndandır selâm, yalnız {O}dur es-Selâm,
Secde yerinde müjde; ölüm öldü ves’Selâm!..
~
292
I / Hep Bu
Kendimden kaçıyorum dolu dizgin bir atla,
Kan renginde bir nûra boyanmış bir inatla!..
•
II / Hep {O}ndan
İki kaş arasında nefsin kana yâr başı,
İki kaş arasında dostuyla mezartaşı!..
•
III
Ve Firâr
Gönül denen selâmet yurduna firâr edin,
Oraya sığdım... diyor {O} mâliki yevmiddîn!..
~
293
Hatır
Hatırla o günü ki; rûhunda aksetti nûr,
Belâ... denen bir sesi şimdi kalbine duyur!..
~
294
Anlaşılır
Gün gelir, devrân döner anlaşılır murâdın,
Acz diye arşı süsler, semâ semâ bir o âdın!..
~
295
Ses
Gönül kuşu bir rüzgâr... borandan önce akit,
Bir nefes... bir heyecan... sustu susacak vakit!..
~
296
O Akşam
Bir sabah doğacak... o akşamın âhirinde,
Akın akın gelecek... gidenler zâhirinde!..
~
297
Sırat
Sırat kıldan incedir... diyenin inceliği,
Bir yol biliyorum ki; târifsiz yüceliği!..
~
298
Muhasebe
Bir ânı, bir ânına eşit olan zararda,
Zamânı bir yârına sürüp duransa kârda!..
~
299
Görmek
Körlük başta olsaydı, boşluklar hep dolardı,
Gönül, gözü bulsaydı, küfür birden solardı!..
~
300
Dost
Sarsılmaz dayanak dost; yalnız {O}nun aynası,
Dilsiz-dudaksız kusur... nefs dağının mânâsı!..
~
301
Şiir
Şiir yalnız basamak, hikmetin burcu için,
Her şeye Hakîm Zât’a, kelimelerden perçin!..
~
302
İrâde
Sûr amel defterinde, kader kitabında sır,
İrâde yalnız sende, bir ateş ki; muasır!..
~
303
Kırk
Kırkta bir şey var; bir sır... kılı kırk yaranda nûr,
Kırkı bir kıl sayarak, kül olanlarda sürûr!..
~
304
Ölüm
Adım adım yaklaşan korkuları korkutur,
Bir gök gürültüsü ki; bulutları ürkütür!..
~
305
Sır
Kavanozlar döküldü içinden için için,
Balık oldu yıldızlar ve sonra ins ile cin!..
~
306
Murâd
Bilinsin nokta nokta, bulunmasın o çokta,
Var bir renge bulansın, bilensin murâd yokta!..
~
307
Nefs
Benim atım kırk ayak, yolcusu ufukların,
Yemeğini bulamam yurdunda yoklukların!..
~
308
İslâm
O bende et ve kemik, o bende rûh ve mânâ,
O benden öte bir nûr... {O}na akis bir ayna!..
~
309
Türkçe
Benim dilim lisâna gelse lisânlar ölür,
Kabir yeridir dilim, ona diller gömülür!..
~
310
Akıl
Felsefe dümdüz yolda bir maksudu şaşırma,
Tefekkür... ulvî fikir, mahdut aklı aşırma!..
~
311
Zevk
Bilinmez ki bulunsun gül yüzlülerin şevki,
Ölmeden olunmaz ki o bülbüllerin zevki!..
~
312
Nefs
Nefesin içinde ses, sesin içinde nefis,
İçiçe bir bilmece... bulmacalarda yeis!..
~
313
Zât-ı Akdes
Nûr ile perdeledi akla muhal zâtını,
Nûr yandı, nâr da yandı bilince tezatını!..
~
314
Mahrem
Her şey benim mahremim, mahrem nâmahrem bana,
Ey Harem Pâdişâhı.... arz-ı hâlim bir sana!..
~
315
Var
{Var}ı şu bir yok ile var etmek de ne demek,
Yok bir yok... olsa olsa yalınız emeklemek!..
~
316
Murâd
Bir şey... herhangi bir şey, bırak aşsın hudûdu,
Tâ ki görülsün artık bir murâdın buudu!..
~
317
Aşk
Aşk yerle bir ederken, yer aşk ile bir olur,
Semâ rakseder birden, birde kesret kaybolur!..
~
318
Ruh
Ne sen onu sor bize, ne de biz anlatalım,
Rûh bir ezelî yara... susayıp kanatalım!..
~
319
Gönül
Bir gönül yarattın ki... târifinden dil âciz,
Azîm olan bir sensin, bir sensin olan Azîz!..
~
320
Felsefe
Felsefe, buldum diye bir garip övünmektir,
Ve kendini kaybedip hasretle dövünmektir!..
~
321
Sır
Ne sırdır ki... bir bezden daha nârindir derim,
Ân olur bir {Sonsuz}a ondan evvel giderim!..
~
322
Hamd
Kulunu yapayalnız yaratana bin şükür,
Çokluğun esrârını gel şu yokluğa üfür!..
~
323
Kader
İster bir kuş ol kalbim, kalbim... istersen ufuk,
Yokluğun yolcusunda varmak bir ağır soluk!..
~
324
Aşk
Yalvarmaktan ziyâde bir yakarıştır aşk,
Yanılmaktır, yanmaktır, {O}na bir karıştır aşk!..
~
325
Sır
Aradım, bulamadım, buldum sandım kaybettim,
Yana yana su oldum, bir ân kandım kaybettim!..
~
326
1• Esmâ’ül-Hüsnâ ~ Allah
İsm-i Zât... dileyene ism-i Âzam’dır Allah,
Her kapının miftâhı: Lâ ilâhe illallâh!..
~
327
Bilmece
Ölülerde düğünüm, dirilerde yasım var,
Belki şu bilmeceye kırk gün dayanasım var!..
~
328
Şiir
Şehirler kuruyorum şuura başkent diye,
Gözümde bir sultanlık, o {Sultan}a hediye!..
~
329
Aşk
Aşk kağıda yazılmaz amma kâleme gelir,
Kelâmından âzâde susar eleme gelir!..
~
330
Ân
Ne dünde çirkinlik var, ne güzellik yârında,
Anda var her ne varsa, bir ân kadar yakında!..
~
331
Prova
Bir saat yaklaşıyor, gongdan önce bir vakit,
Bir mahşer provası... akla mahrem bir akit!..
~
332
Aşk
Ben ölüme sevdâlı... ölümler bana hasret,
Bir vahdet kuyusunda ölümüne bir kesret!..
~
333
Aşk
Ezelde bir ses duydum... cümle ruhlarda akis,
Belâyım ben, belâyım... ben, belâyım... bilâkis!..
~
334
Yemin
Kandan kinden bir kale, burcunda pusatı lav,
Kibir külü kul olsun diye {ben}lik yalnız kav!..
~
335
Cenk
İçimde doludizgin atlılar kanatlanır,
İçimde koşar adım kuşlarım pusatlanır!..
~
336
Din
Yâ hû din nedir sorsan... hakîkat bir nokta der,
Çokta varlık vehmedip, sonra asıl yokta der!..
~
337
Nefs
Ey ebedin hârisi... seni bir ölüm paklar,
O hayatın içinde yalnız kördüğüm aklar!..
~
338
Gece
Gece bilmem nicedir bir esrarlı bilmece,
İki heceye mahpus bir efkârlı dilmece!..
~
339
Mekr
Yakınlık bir yakına erince doğar uzak,
Yaklaşan yaklaşıyor, pusuya rahmet tuzak!..
~
340
Derd
Gül gülsün diye bülbül isen gülme ağla dur,
Hüzün aşk meydânında tek kişilik ordudur!..
~
341
Belâ
Sığınak bir belâdır... {Belâ} bize dayanak,
Ruhlâr âleminde sır... rahmet rahmet sağanak!..
~
342
Murâd
Akıl, aşk vâdisinde bir yolunu kaybetmiş,
Bir cinnet kuyusundan içip içip kesbetmiş!..
~
343
Recâ
Her korkunun ardından bir ümit koşar gelir,
Ey gündüzler yetişin, ey gece sen de belir!..
~
344
Hakk
Bir mutlak hakîkatten gayrı her şey berhava,
Ene’l sırrı o Hakk’tan başka bir şey; mâsivâ!..
~
345
Mârifet
Soru geldi: Ey nefis, var mı bir maharetin?!..
Seslendi: Onca kusur şüphesiz mârifetin!..
~
346
Leylâ
Kâh yazları kış eyler, kâh bir yazıyı bahar,
O cümle mevsimlerden âzâde bir nevbahar!..
~
347
O
Evvelim sensin yârim, yârim âhirim de sen,
Bâtınım sensin gayrı, gayrı zâhirim de sen!..
~
348
Yâr{a}
Bir yaram var, merhemler görse şifâ kesilir,
Bir yârim var ki; hekim sorsa dermân eksilir!..
~
349
Niyâz
Hilâfet makamında makamsızlığa niyâz,
Hattab oğlu Ömer’de bir naz ki; avaz avaz!..
~
350
Sükût
Sessizliği bir kefen gibi giyinsem şimdi,
Ve sorsam soyunarak beni susturan kimdi?!..
~
351
Dünyâ
Mecâz ile gerçeğin arasında bir geçit,
Hakîkat uyanana... yananlara bir kilit!..
~
352
Duâ
Perçeminden tutunup sonsuzluğa yürüsem,
Korkular kuşatırken... bir korkuyu bürüsem!..
~
353
Gül
Gül gibi sarardım yâr, bir kül gibi karardım,
Eyvâhımda, âhımda... bir tek seni arardım!..
~
354
Aman
Sakla kendini yârim, sakın kendini aman,
Bu sevdâya düşeli hâlim belâdan yaman!..
~
355
Naz
Âşıkların sözleri sitem değil naz olur,
Kâşını çatsa Mecnûn, Leylâ’ya niyaz olur!..
~
356
Züleyhâ
Kıtfîr’de bir ince sır, esrar hep Züleyhâ’da,
Sultanlığa giden yol, aşka susan sayhâda!..
~
357
Duâ
Yâ Rabbi!... Saklımızı akıllıya perde kıl,
İster aşk bahşet ona, dilersen her yerde kil!..
~
358
Tevbe
Tevbe... aşkını haram kılan zâhide ya râb,
Tevbe, tevbe ki; vahdet kesret kûyunda harab!..
~
359
Menzil
Bir iğne ve ip elde... dîlde ayna ve tarak,
Bir delikten geçerim, delillerle uçarak!..
~
360
Menzil
Kapıları kapanmaz Seyyîdler Ordusu’nun,
Ora sonu olacak binbir başlı pusunun!..
~
361
Menzil
{O}nun o has rengine boyanmak mutlak kandil,
Bir ufuktur bambaşka bir ufka gebe Menzil!..
~
362
Âh
Önce derin bir âh ve akın akın bismillâh:
Lâ ilâhe illallâh... Muhammed Rasûlullâh!..
~
363
Dâde
Kübrâ mı desem yoksa, yoksa bilmem ki Zehrâ?!..
Gülden bir kabir yeri artık o taht-es serâ!..
~
364
Sır
Tûvâ’da bir emir var: Varlığından soyun gel!
Ey yokluğun sahibi; sen bir ufku hemen del!..
~
365
Kelîm
Ne sır ki; kelimeler düğüm düğüm dilinde,
Musâ’dan bir hatıra mirâcın kandilinde!..
~
366
Rûh
Bir nefesin sırrını üfledi kundağında,
Öldürerek ölümü rahmetin kucağında!..
~
367
Habîb
Zebûr’da bilinmekten öte aşka dâir sır,
Bir nişân taşır esrâr şehrindeki o hasır!..
~
368
Nefs
Yediyüz derecede mârifetten bahisler,
Nefisten iblislere hayrete dâvet hisler!..
~
369
Korku
İnsan bir dipsiz telâş, dünya bir derin uyku,
Yok mu hayra yoracak bu düşü diye korku?!..
~
370
Tâbir
Bir dünyâdır dönüyor içinde bir dünyânın,
Bir hakîkat uykusu, dışında bir rüyânın!..
~
371
İzâfiyet
Her görece kendince, kendi içinde doğru,
Her doğru o sonsuza bir seyirde dosdoğru!..
~
372
Îzah
Ebû Cehil’de tavır... bir aynada kördüğüm,
Ve Sıddîk; senden özge bir güzel yok gördüğüm!..
~
373
Muafiyet
Hakîkatin içinde hakkı aramak gâye,
Bir âh bütün mesele, gerisi hep hikâye!..
~
374
Hasret
Seni bir ân kendinden mahrûm kılması azâb,
Gadabı geçen rahmet bir de bakmışsın gazâb!..
~
375
Murâd
Emir geldi Mevlâ’dan; evvel o yaratıldı,
Varda, yokta, bir hiçte yalnız o aratıldı!..
~
376
Sohbet
Sohbet bir cevherdir ki; âlim bilse hep yanar,
Bir sükût sofrasında yalnız ârifler kanar!..
<
377
Hüzün
Atlar da ağlar bir düş kırılsa bir dünyâda,
Onlar hayatta gibi... ve şu insan rüyâda!..
~
378
San’at
Ezelin olsa olsa bir ebedî bestesi,
Uzağı yakın eden bir ötenin ötesi!..
~
379
Hâtıra
Ezel bezminden kalma bir sestir hep duyulan,
Nefes nefes bir hasret, susup susup doyulan!..
~
380
Gönül
Gönül bir âlemdir ki; raksı var bilinmezin,
Yüzbinlerde aksedip o bire bölünmezin!..
~
381
Kader
Bir mutlak irâdenin elinde irâdeler,
Ân olur bir damla su bir ummanı perdeler!..
~
382
Leylâ
Şehrinde muhabbetin yalnızlık âbidesi,
Çıkmazın sokağında bir cinnet akîdesi!..
~
383
Çâre
Ölümüe öldürmenin ara bul çâresini,
Fedâ et nefis denen o ciğerpâresini!..
~
384
Derd
Düşünmemeyi bir gün gelse de düşünmesem,
Teslim olup murâda, işte tefekkür desem!..
~
385
Selâm
Bir selâmet gecesi... doğdu gönülde güneş,
Bir gece... tam bin ayın sonsuz esrârına eş!..
~
386
Bayram
Bir bayram... biraz hüzün, çokça telaş ve neşe,
Bir bayram düşlüyorum sevinç içre endişe!..
~
387
Güzel
Güzel o ki yanında vakitler hiç dolmasın,
Yok olmasın eskiyip, değişip de solmasın!..
~
388
Şiir
Seni, senden almayan kelimeler hikâye,
Seni, sana vermemek olsa şiirde gâye!..
~
389
Aranan
Aradığın; içinde, içinin de içinde,
Ne Çin’de, ne Maçin’de, benliğinin hiçinde.
~
390
Rasûlullah
Ne kalem ne de kelâm... esrârından haberdâr,
Kenz-i Mahfî şehrinde bir görünmez perdedâr.
391
Dua
Küfrün ordularını, yazsın dursun mecmua,
Bin atom bombasına bedel yalnız bir dua.
392
Yakınlık
Yakınlığına ermek, kullarındaki tasa,
Yakını yakıp yıkan bir yakîn sırlı yasa.
393
Dua
Allah’ım, aklımıza fikrimize merhamet,
Merhamet, ölümüze dirimize merhamet.
394
Gönül
Kâbe... Sekiz köşesinden cennet tüten bir hâne,
Cennetler bile o gönlün civârında pervâne.
395
Arz
Vuslatın tâ kendisi şu hasret dedikleri,
Bin gözün değdiğinde bir ruhun gedikleri.
396
Ayna
Kalbin içinde bir göz, körün gönlünde bakış,
Nazar denen perdenin ardında sırdan nakış...
397
Sır
Ne ermek var bir gün, ne de varmak bir yerde,
Berisi bulunmazın, bilinmez ötelerde...
398
Aşk
Sebebler âleminde Hakk’ın murâdıdır aşk,
Âşıklar nazarında mâşukun adıdır aşk...
399
Dilerse
Allah dilerse; zorlar, kolayca kolaylaşır,
Yüküyle bir dünyayı karıncacıklar taşır...
400
el-Vedûd
Sensin, sensin sevilen perdeler hep kalkınca,
Sensin seven muhabbet vâdisinden bakınca.
401
Aşk
Kemâline ermek için imansıza aşk gerek,
O sonsuz seferdeki dermansıza aşk gerek...
402
Ok/u
Kitap yanar kül olur, akıl uçar del olur,
Gönül gönül d/okunan cennete bedel olur.
403
Sır
Vuslat, hasret içinde; hasret, visâle düşman,
Hicrân bir tatlı belâ, kavuşmalar ne yaman...
404
Sorular
Hangisi daha korkunç; yaşamak mı ölmek mi?
Yaşarken ölüvermek bir çözülmez ilmek mi?
405
Za(ma)n
Mezarında bir ölü, belki yüzbin yaşında,
Zamanı sayıklıyor birkaç rakam taşında.
406
Nebî (Hayret)
Nebî’den haber geldi, benden sonra iş tamam,
İş içinde ne iş var, bin dille anlatamam...
407
Zaman (Vukûf-i Zamânî)
Zaman içinde bir ân; ânın içinde bir yok,
Vakit, duvarda duran saatlere mıhlı ok...
408
Kalbim
Bir kuru yaprağım var koynunda bir rüzgârın,
Ne başı var ne sonu rahmet yüklü efkârın...
409
Belâ
O “Râb” ki; bir bakarsın bir secdede uyanır,
Nefs kendini ölümün serin bağrında tanır...
410
Bir
Ne aklı inkâr edin, ne de inkârı akıl,
Ayıl artık ey Doğu! Ey Batı sen de yakıl...
411
Sır
Zaman birden ân olur ve dürülür mekânlar,
Sidre’nin gölgesinde fâş eder lâmekânlar...
412
Bing Bang
Küfrü bile bir îman tütüyor parça parça,
Örteyim, derken açık ediyor kanlı sırça.
413
Yok
Yokluk diye bir şey yok, insan vehmi her bir yok,
Varlık ise hep hayâl; Allah’a çekilmiş ok...
414
Batı(l) Felsefesi
Sevdi ve en nihâyet bir put yonttu kendinden,
Buldum, derken kayboldu aranırken derdinden...
415
Tasavvuf (Tarîkat)
Ve Ahmed... son peygamber; ilki, dinlerin islâm,
Kelâm bile yok iken bâtın vardı vesselâm...
416
Geçmek
Geçelim karalardan, yaralara yar olup,
Sıra sıra göçelim... verâlara nâr olup!..
417
Aşk
Ne zaman kaldı artık... ne de herhangi mekân,
Döndü ay, güneş söndü; binbir endişe ve kan!
418
Sus{a}mak
Susmak, bir kelimenin çığlık çığlık feryâdı,
Görünmezi duyanın deliye çıkar adı!
419
Düşen
Nâr diler âşık ol’ ân… ve bahtına nûr düşer,
Sonra mekânsız saray, tükenmez sürûr düşer!..
420
Geçelim
Geçelim gecelerden, gündüzler hep kararsın,
Celâlindeki cemâl… visâl visâl ağarsın…
421
Kâr
Öteler… dedi şâir; hepsi gâyemin mâlı,
O bâzârda bir tezgâh açıp açıp batmalı…
422
Bulunan
Her neyi görmüş isem, yalnız bir gölgedir; yâr,
Zamansız ve mekânsız ararım di’yâr diy'âr!..
423
Ol’ ân
Hasarım var ezelden, ezelden bir hisârım,
Zafer de bir sefer de, ey benim âh u zârım…
424
Z’ân
Görmek var, bir görmenin çok daha ötesinde,
Şehâdet, son rasûlün duyulmaz bestesinde..
425
Kabirsiz Diri
Bir gün gelecek, bir ân... ve evet; öleceğim,
Mezarlardan uçarak... kabrinde güleceğim!
426
O
Bendeniz bir ummânım… ki; damlada bir y{o}kum,
Bendeniz ezel-ebed dönüp dur’ân bir {o}kum…
427
Ben
Tandırlar kaynamakta, sa’atler in hepsi kum,
Bir âteş içreyim ki; binbir dumanda yokum…
428
Sen
Sende’n bir şey göründü, yoksa, yoksa bu rûh mu,
O güzel dedikleri… yoksa y’ok’sa o “şûh” mu?!
429
Onlar
Geçti geçti devrânı; üçün, beşin, yedinin,
Onlar, yüzler, yüzbinler… sâhibidir son dînin…
430
Biz
Sen tenimde durmadan akıp duran terimsin,
Gecelerin koynunda gözümdeki ferimsin…
431
Siz
Siz ve biz, biz ve siz… onlar, bunlar ve şunlar,
Bendeniz de bir iz var, Esrâ’rımdan şuunlar…
432
I.X!
Ezelden bir selâmı var ki o esrâ’rımın
Lugâtler resmedemez rûhunu efkârımım
433
Çâre
Ölümü öldürenler korkar mı hiç ölümden?!
Var mıdır hiç kurtulan aşk denen kördüğümden?!
434
Aranan
Ol Rasûl-i Kibriyâ bilmem aramızda mı?!
Cümle derdin dermânı; gizli yaramızda mı?!
435
Arayan
Sularda hep bir sır ve esrâr nârâmızda,
Îsâ’dan önce Ahmed… oysa hep karamızda…
436
Kotodama
Sözler nefes nefes üflemekte esrârı,
Fikri budur dirinin… ve ölünün efkârı!
437
Belâ
Ashâbının resmini göklere nakş'eyledin,
Ahbânının cismini köklere bahş'eyledin…
438
Hamd
Yok idik var eyledin... zâtına yâr eyledin,
Kendine hamd eyleyip nûrunu nâr eyledin…
439
Şükür
Sen... kendini bildiğin gibi yücesin Rabbim...
Gündüz gibisin bâzan.. bâzan gecesin Rabbim…
440
Deryâ
Hani der yâ sevgili: Ya ol, ya öl; öyle gel,
Er de geç bilip bulup.. işte bana böyle gel!
441
Keder {Kader/Kâdir}
Keder ne der kaderin hükmü birden belirse,
Delirse gam ve tasa... ne var ne yok delirse...
442
Düşün’ce {Descartes}
Fikir, şu yokluk denen varlığın vâsıtası,
Tas arar bir Mısır’da çatlayan kafatası!
443
Duâ
Sonsuzun kapısını kaybolsam aralayıp,
Geçsem nûr u nârından renkleri karalayıp...
444
Murâd
Anlaşılmak murâdı telâşı her Mecnûn'un,
Leylâ'nın gözünde yaşı, başı bir dârda Nûn'un.
445
O
O'nda, O'nda bütün sır ve âşikâr hep O'nda
Başta bir nişandı O ve bürhandı bir sonda...
446
Cinnet
Acır hâlimi bir ân görse birden bir deli,
Ve seslenir: Bilmem ki seni kim dinlemeli?!
447
Olan
Lütfun içinde kahır, şerrin içinde ihsan,
Baştan sona hep rahmet, içten içe hepsi zan...
448
Sır ve Sâ'd
Şu esrârın cümlesi.. sadrında o rasûlün,
Ne mesud sahabî Sâ'd.. Sâ'd, sırrıdır kabûlün.