Gittiğin her şehirde misafir olmak... Yeri geldiğinde kendi evinde dahi misafir hissettmek... Hiçbir yere ait olamamak... O dünya kadar ümitlerle başladığın üniversite bitince saran hiçlik ... Hiç görmeden, kalbine giren kişi... ilk aşk... ilk hezeyan... Uzak şehirlerde beklendiğini bilmek...
Neyse ben başladığım hiçbir cümlemi tamamlamadım. Ama okuduğum hiçbir kitabı da tek sayfası dahi arkamda boynu bükük bırakmadım.
Uzun zamandır keyifle takip ettiğim Ezgi Durmuş’un kitabının çıkacağı günü sabırsızlıkla bekliyordum. Sipariş süreci başlayana kadar çıkan aksiliklerin yaşattığı stresi bol kahve ve karın ağrılarıyla geçiştirmeye çalıştım. Çok merak ediyordum, ne olursa olsun destek olmak istiyordum , ama itiraf etmeliyim bu kadar kendimden izler bulacağım, dur bir kahve yapayım diye her bölümde ara verip bitmesin istediğim , böylesi hikayeyle bütünleşerek okuduğum kitap uzun zamandır okumamıştım.
Eline, yüreğine, kalemine sağlık.Fincanında taze kahven eksik olmasın ️