“Oyunbaz” romanları sever misiniz? Tamam, biraz daha net sorayım. Kurgusunda edebî oyunların olduğu romanları sever misiniz? Biraz daha detay: Edebî kurgu aslında bir ironiler sanatıdır. Yani okur, okuduğunun bir kurgu metin olduğunu bilir ama yine de ona inanıyormuş gibi yapar. Peki, metnin içindeki karakterler de onun kurgu olduğunu biliyorlarsa, metni yazan bir yazarın var olduğunun farkındalarsa, hatta yazar da romanın içinde bir karakterse, ve okuyucu da bütün bunların farkındaysa karşımıza ironi içinde ironik bir durum çıkmaz mı? Ve çok da eğlenceli olmaz mı? Postmodern edebiyatla tanışık olanlara hiç de yabancı gelmedi, değil mi? Türk edebiyatında deneysellikten kaçınmayan yazarlarımızdan Pınar Kür’ün edebiyatımızın ilk postmodern romanlardan biri kabul edilen Bir Cinayet Romanı işte tam da böyle bir roman. Bütün bunları anlattıktan sonra, edebî metinlerle ilgili hemen hemen herkesin bildiği ama yine büyük çoğunluğun sıklıkla unuttuğu (!) bir detayı da söylemek gerek: bazı romanlarda konu geri plandadır; daha önemli olan o konunun nasıl hikaye edildiğidir. Bir Cinayet Romanı’nda da konu çok basit, hatta yer yer sinir bozucu düzeyde basit gelebilir kimilerine, ama postmodern bir roman denemesi olmasının da getirdiği bir durumun sonucu olarak konu, aslında anlatımın ön plana çıkması için bir araç bu romanda. Yazarın derdi salt o konuyu anlatmak değil, daha çok anlatma ve kurgulama eylemlerinin kendisi. Öte yandan elbette basitçe sunulmuş konunun satır aralarında, yazarın derdi de gizlenmiş; onu da romanın sonunda anlıyorsunuz. Bütün bu nedenlerle, Bir Cinayet Romanı herkese mutlaka okuyun diyerek tavsiye edeceğim bir kitap değil. Anlattıklarımdan sonra az buçuk fikriniz oluşup merak ettiğiniz bir tür olduğunu düşünüyorsanız okuyun lütfen. Bununla birlikte, ben kendi okuma tecrübemden sorumluyum ve diyebilirim ki benim için çok eğlenceli ve şaşırtıcı bir okuma oldu (dikkatinizi çekerim; ben bu türü seviyorum), yer yer kendimi bir Paul Auster romanı okur gibi hissettim, bazen tipik ve sıkıcı bir aşk romanı okur gibi de hissettim ama arada sırada yazmanın ve kurgunun felsefesine de indiğim anlar oldu. Son söz olarak diyebilirim ki yazar, denediği türe kesinlikle çok hakim, dersini çok iyi çalışmış, zekasını kullanarak iyi bir postmodern roman kurgulamış ama konuyu belki de özellikle sığ bir yerden seçmiş, orası bilinmez. Postmodern edebiyat bu ne de olsa, sağı solu hiç belli olmaz.

Bir Cinayet RomanıPınar Kür · Can Yayınları · 2020697 okunma

·

40 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nur