"ağbi,dedi hıçkırıklarının arasından. biliyor musun ağbi, onu görünce benim içimdeki yeşiller dört parmak uzardı."
Aslında çok kısa bir yer vermiş aşka ama beni çok etkilediği için bu sözle başlamak istedim incelemeye. Kitapta genel olarak yaşadığımız dünyayı özetlemiş Toptaş. Burnumuzun dibindeki haksızlıkları görmezden gelmemizin ya da en kötüsü seyirci kalmamızın ve başkalarının acılarını kendi mutluluk ve çıkar kaynağımız haline getirmemizin hikayesi... Yazarın şanındandır kitabı boğazınızda bir yumruyla okursunuz ama bitince bir rüyadan uyanırcasına “oh be sadece kitapmış” diyorsunuz.
