Göreceği ilk anın üzerinden ölene kadar kurtulamayacağı, acı verici, çaresizce beklemenin kendini sınadığı sabır ile bekleyecek onu neredeyse 52 yıl. Lakin Ariza 52 değil 100 yıl olarak görüyor o süreyi. Gabriel Garcia'nın da 100 yıl ile ilgili olan takıntılarını bilirsiniz :) Genel olarak üç karakter üzerinden ilerliyor bu yorucu ama soluk verirsek utanacağımız bu roman. Sevdiğini başkasına kaptırdıktan sonra onlarca kadında arayıp bulamadığı bağlılığın anahtarını ele geçirmek istiyor Ariza; tutkuyla çok fazla ihtirasla.. Florentino Ariza'nın yerinde başka bir erkek olsa, kendisi gibi, sırtı bir yük eşeğininki gibi soyulmuş, acı içinde, yaşlı, sakat bir adamla artık ölümün getireceği mutluluktan başka bir mutluluk beklemeyen yaşlı bir kadına geleceğin ne getirebileceğini sorardı kendine. Ama o sormuyordu. Yıkımın döküntüleri arasında küçük bir umut ışığı yakalamıştı; çünkü Fermina Daza'nın uğradığı yıkımın onu yücelttiğine, öfkenin onu güzelleştirdiğine, dünyaya karşı beslediği kinin yirmi yaşındaki yabanıl karakterini geri getirdiğine inanıyordu. Artık biri 73 diğeri 76 yaşına gelmişti. Ne olabilirdi ki en fazla bu saatten sonra. Evliler gibi duyumsamıyorlardi kendilerini; geç kalmış sevgililer gibi de duyumsamıyorlardı. Yaşamın yıprattığı iki yaşlı evli insan gibi, tutkunun tuzaklarının ötesinde, umudun acımasız alaylarının, hayal bozumlarının yanılsamalarının ötesinde, sessizlik içinde yaşıyorlardı: aşkın ötesinde. Ölüme yaklaşıldıkça aşkın aşk olduğunun bilincine varmaya yetecek kadar yaşamışlardı birlikte. Bir yolcu gemisinin kamarasındaki utangaç cümlelerle tanımışlardı birbirlerini en çok.. Ölümden çok yaşamdı sınırsız olan onlar için. Bilinmeze doğru yelken açmak gibi uzaklaştılar herkesten, birbirilerine duydukları bağlılık kadar yaklaşmalarıyla eş değer mesafede...

Kolera Günlerinde AşkGabriel Garcia Marquez · Can Yayınları · 20208,9bin okunma

·

5 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Furkan